Tijdrit 2017

Historisch hoge opkomst voor deze klassieker. 35 bikesters en bikers komen zich meten tegen de chrono. Jan Thijs voor het eest dit seizoen zonder assistentie.

Zoals de voorbije jaren is het ook dit weer een goede waardemeter om te kijken of je wel met de juiste ploeg meerijdt. Zowel bij B en C-ploeg zijn er dit jaar bikers die hun promotie naar een snellere ploeg verdiend hebben ...

Klik hier voor de uitslag.

Tijdrit 2016

De 11e editie van onze tijdrit kende wisselvallig weer, en slechts 19 aanwezigen.

Naar jaarlijkse gewoonte zegt iedereen met een tegenvallende tijd dat hij verkeerd gereden is, en dit jaar was dat voor mij ook het geval (na al 11 jaar deze tocht gedaan te hebben ...)

Dank aan Natacha Heyckers voor de tijdsregistratie !!!

Hieronder de uitslag:

http://www.brachtsebikers.be/fotos/tijdrit%202016.pdf

Tijdrit 2015

Traditiegetrouw op de langste dinsdag van het jaar, verzamelen we aan de camping in Lichtaart. 21 B2'ers aanwezig om half 8, Ben V en Kristof VL ietske later. Bart H rijdt zijn ketting stuk en Ben V verkeerd, voor de rest verloopt alles normaal. Kristof A wint verrassend op de tiende, maar zijn eerste B2-tijdrit.


Opnieuw dank aan Sandra Donckers en haar gezin voor de tijdsregistratie !!!




http://www.brachtsebikers.be/fotos/tijdrit 2015.pdf

Tijdrit 2014

Op 24 juni streden 25 Brachtse Bikers voor de eer Niet meer, niet minder ...
Op onderstaande link vind je de uitslag.


Met dank aan de familie Donckers en Debby Aernouts voor de tijdsregistratie !


http://www.brachtsebikers.be/fotos/tijdrit%202014.pdf

Nachtrit Ladies

Op vraag van de ladies dook de voorzitter met hen nog eens de nacht in. De mannelijke helft van het enige actieve B2-koppel vertrouwde dit niet,  kwam de bende vergezellen en bracht zelfs versterking mee. Halverwege werden we op de bevoorrading warm onthaald, maar de temperatuur nodigde niet uit om lang te blijven stilstaan. De tochtuitstippelaar slaagde er in om het mannelijke geweld af te schudden, maar kreeg zelf te kampen met technische problemen (versleten/bevroren body), en moest door één van de Ladies gedepanneerd worden. Waarvoor dank, tante Monique !

± 40 km - 5 ladies, 1A en een handvol B's

Nachtrit A & B

Door de slechte weersomstandigheden een zeer matige opkomst: 1 A (Kristof VL) en 5 B's (Gert K., Erwin, Kristof J., Hans, Bart Van Loo). +/- 25km, alles lag er nog goed bij en de Jakke zijne chocomelk was bijna op.

24 uren van Kester - 14/15 september

2 en een half jaar na onze eerste deelname, stond er weer een B2-ploeg aan de start van de 24-uren van Kester, georganiseerd door de Gooikse MTB-club. Door de hevige regenval van de voorbije dagen was het een zeer zwaar parcours met vele valpartijen tot gevolg. Hierdoor besliste de organisatie om tijdens de nacht het evenement stil te leggen.

http://www.brachtsebikers.be/varia/eindklassement.pdf

http://nl.mylaps.com/evenementen/uitslagen/2013/sep/14/kester(b)/index.html

Jaarlijkse TIJDRIT

Zie uitslag

Nachtrit

Op dinsdag 20 november reden zowel A als B hun nachtrit. Ze volgenden grotendeels hetzelfde parcours richting funpark zodat beide ploegen mekaar regelmatig tegenkwamen. 8 A's - 43 km en 6 B's - 38 km)

De nacht nadien ging Kris met 5 Ladies op stap voor de kortere versie van de dag voordien => 31 km.

Van Schuur tot Schuur

Op donderdag 1 november verschenen er 9 Bikers voor onze traditionele verrassingsrit. Gwen Voets, Filip Goris, Bart Van Loo en Kristof Joosen van de B's. Tom Truyen, Bart Anthonissen, Kristof Van Looveren en Kris Kustermans van de A's. Jan Aernouts maakte als mede-tochtuitstippelaar een gastoptreden. Gelukkig kwamen we niemand met slechte bedoelingen tegen en was dit wederom een geslaagde rit. => 80 km op de teller.

Fietsen op de piste

19 Bikers op de piste in het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx. (3x L, 6x B en 10x A). Gert A kwam hier ongelukkig ten val en werd met de ziekenwagen afgevoerd en mocht tweemaal overnachten in Gent. Na Philippe G en Paul M is dit de derde serieuze totter van het seizoen ...

Rondom Brecht

14 A’s (of was het aantal toch oneven?) aan de Kroon met zalig fietsweer. Even dreigt het te regenen maar daar komt niks van. De twee Meyvissen zijn te laat maar dat gebeurt wel vaker.

De Mastentoppers hebben in ’t weekend 400+ km gereden en sommigen tussendoor nog zoveel mogelijk pinten gepakt. In de startfase voelt Jan M dit nog wat in de benen.

Zijn fiets is ook niet 100% in orde met een geleend achterwiel maar na een tijdelijke fietswissel met Wim E komt hij er helemaal door.

De voorzitter heeft een mooi toerke uitgestippeld - waarvoor hulde! - dat volledig binnen de grenzen van groot Brecht blijft. Dit is natuurlijk wel wat draaien en keren. Ben V en Stijn B hinderen elkaar even bij het terugdraaien en gaan dan ook samen tegen de grond.

Voor de rest wordt de volledige toer zonder technische mankementen tegen een constant tempo uitgereden.

Op het einde pakken we nog een stuk van het MD mee. Kris D zet zich op kop (3^de in de ATB-cross in lichtaart A-klasse volgens tinternet) en dan weet je het wel. Eén lange sliert tegen 40/u en pas in de laatste honderden meters komt de rest er over.

Tom T, Stijn B en Ben V zijn als eersten aan den Bareel. Volgens mij hebben de zonnepaneelmannen tegenwoordig iets meer tijd om op hunne fiets te zitten dan vroeger…

Den helft van de A’s bolt recht naar huis.

Toerke BC (Benny Carvers / Bart Cannondale)

Na een korte vergadering in de Kroon (over het aan te houden tempo) vertrekken 11bikers richting Wuustwezel onder leiding van Bart A (sinds lang terug op post). Marc B is in geen velden of wegen te bespeuren . Met het klassement in gedachten stapt de voorzitter grijnzend op zijn scott. Langs het Groot Schietveld gaat het naar St-job. Daar duiken we het klein Schietveld in.

Door de vergadering vooraf wordt het tempo gecontroleerd. De tussenspurten van de vorige weken blijven achterwege waardoor het natuurlijk ook minder stil valt.

Op het schietveld staan naast de paden af en toe redelijk gevaarlijke paaltjes tussen het gras waarover Gert A even over kop gaat. Gelukkig is er al iets minder slijk dan de voorbije weken.

We verlaten het schietveld langs Gooreind waar de tochtuitstippelaar een doorsteek probeert te zoeken naar het crossterrein van de Molenbergen. Ondertussen heeft Wim E last van een kraak in zijn achterwiel. Na zijn frame is de volgende upgrade misschien op komst.

Door het egale tempo zit Raf VL op de molenbergen nog redelijk fris. In zijn zog wordt het crossrondje afgehaspeld. Van daaruit gaat het naar de Slijkstraat waar Bart A in de kelder van zijn ruwbouw een paar bakken lekkere pils fris heeft staan. In de koelte van de garage worden de olympische prestaties en de jeugd in het park van Brecht besproken.

Als het donker is springt iedereen terug op de fiets richting Brecht. Onderstaande verslaggever bolt om tactische redenen rechtstreeks naar huis.

By Gert

Modderbad

Na een maandje van afwezigheid hier nog eens een verslagske. Ondertussen zijn Philippe G en Gert A vader geworden van 2 flinke dochters (elk apart voor alle duidelijkheid).

Vorige week had het maandagnacht superveel geregend. Ondanks de hoogzomer overal slijk en plassen dus op het parcour.

Op een glad houten bruggetje ging Ben V al onschuldig tegen de grond ondanks de waarschuwing van Kris D.

Onderweg was de knie van Stijn B ook al hard in contact gekomen met een kassei onder water. Stijn kent de horrorverhalen over ontstekingen en “het vuur” dus wilde zo snel mogelijk de open wonde ontsmetten.

Jeanineke mocht in de Kroon haar verpleegstertalenten boven halen. Natuurlijk was dit aanleiding voor discussie over “echte venten” en de andere talenten van Jeanine (bitterballen?)

In de sprint op ’t kamp waren die van Loenhout weer oppermachtig (Tom T, Kris D en Stijn B). We reden ook nog door een privé-tuin.

Deze week had het goed kunnen drogen en lagen de bossen er al terug een pak beter bij. Wim E had een vervangkader gekregen (sworks!) en Gert A had een nieuwe tweedehandse scott 29er op de kop getikt met een belachelijk klein verzet vooraan (22/32). Aangezien de Brachtse bikers constant rond de 40 km/u door de Noorderkempen knallen en zelfs op de singeltracks amper onder de 30 km/u komen is dat natuurlijk veel te klein…

Veel hielp het allemaal niet want net als op de Merida trapte de Scott ook constant door.

We vertrokken langs het PR-stuk en aangezien iedereen al opgewarmd was op de warmste dinsdag van ’t jaar werd er direct goed doorgereden.

Het was al goed aan het drogen dus op de meeste plaatsen kon je naast de plassen rijden. Je moet dan natuurlijk wel je evenwicht bewaren. Raf VL raakt op het foute moment een achterwiel en valt in de diepste plas van de avond. Technische moddercrossers houden daarvan… Gelukkig droogt alles snel op en het slijkt helpt tegen de muggen.

Als Jan T last heeft van een platte achterband probeert de rest wat technische stukjes in de buurt. De plaatselijke jeugd geeft commentaar tussen de pretsigaretten door en juist daar wil Wim E ook even af zen fiets vallen natuurlijk. Even verder parkeert hij zen nieuwe schoenen nog in een sloot en dan kunnen we verder.

Door het tijdverlet wordt het aan de bunker in Schilde al te donker. Een gemiste kans om het nut van een 32/22 verzet vooraan aan te tonen…

In groep wordt er doorgereden via de brachtse Heide. Tot een spurt komt het niet (iedereen blijft mooi op de kiezel) want de pinten van de parkfeesten beginnen bij sommigen hun tol te eisen.

Terug langs de vaart wil Ben V een bareel langs de Vaartkant nemen waardoor Ben en zijn Cannondale bijna in ’t water belanden.

Jaarlijkse TIJDRIT

Zie uitslag

TOM T ESTEROM

15 A’s vertrekken te laat aan de Kroon. We rapen de vrouwenploeg op en maken een singletrack vrij langs de onverharde kant van de vaart tot in St-Jozef.

Daar haalt iedereen het gras van tussen de aandrijving, Felix Q zelfs een stuk touw. Elke week brengt er iemand een nieuwe 29’er mee dus die $-works moet ook even bekeken worden. Sommigen zijn het dan al beu of willen met de plaatselijke pubers blijven skaten.

Aan de voetbal van St-Jozef zien we elke boom minstens 1 keer. Jan M ziet ook de grond een paar keer van dichtbij. 1 keer samen met Raf VL. Het is de hele rit draaien en keren maar omdat de voorzitter redelijk in form is valt het nooit stil, behalve wanneer er iemand valt of aan de talrijke barelen.

Stilaan wordt het de avond van Tom T. Op de ijzeren fietsbrug rijdt hij zonder te twijfelen langs de trap naar beneden, een voorteken. Iets verder door rijden we door een bos in het gezelschap van een hele kudde paarden. Een prachtig zicht. Een eenzame loper wordt op een dwarsweg bijna van de sokken gelopen door de kudde. Waarschijnlijk allemaal merries.

Het tweede moment van Tom T komt er op het einde van een wal met een steile afdaling. Niemand denkt er zelfs nog maar aan om naar beneden te rijden maar als er bakken trappist beloofd worden begint Tom T toch te twijfelen en zet zich boven opnieuw klaar. De rest hoopt al op een spectaculair youtubefilmke maar hij rijdt gecontroleerd naar beneden. Respect. Filmke hopelijk weldra op de site.

Vandaar gaat het naar Brebos en rijden we over de weg terug naar de kroon. Gert A en vooral Kris D zorgen er voor dat het tempo vanaf daar enkel nog de hoogte ingaat. De Loenhoutse viertrapsraket wordt voortgezet door een fatter met een krom stuur (vervang je dit even door de juiste naam Kris?) en Stijn B. In de laatste 200m zit Tom T klaar die zijn avondje afmaakt met Jan M daarachter.

Schilde-Halle

12 A’s aan de Kroon laten de voorzitter rustig alleen vertrekken. Die trekt zich daar natuurlijk geen bal van aan en neemt een verrassende start naar de vaart. Al snel sluit iedereen terug aan. Langs de Vaart gaat het naar de Brachtse Heide. Verder door gaat het via de golf naar het funpark in Schilde. Onderweg komen we een biker van Bike-Inn Herentals tegen die blijkbaar slecht kan verdragen om voorbijgestoken te worden. 10 man mag rustig passeren maar dan is het genoeg geweest en rijdt hij terug naar voor…

Op het bikepark is het natuurlijk speeltijd. Langs den bunker naar boven kan iedereen. De wortelafdaling lukt voor iedereen die het probeert ( de -32 jarigen ongeveer) maar naar boven rijden via het steilste stuk dat we kunnen vinden lukt er maar 3. Wim E, Kris D en Tom T na enkele pogingen. Via enkele omwegen komen we op het toerke van de 6u van Halle. Zelfs in omgekeerde richting kennen de meesten dit van buiten.

Tom T en Wim E hebben op het bikepark iets te veel gegeven en zitten met problemen. Tom T zijn achterband laat af en Wim E moet iets anders aflaten. “Varens” zijn het antwoord op een nieuwsgierige vraag van Ben V.

Jan M zit onderweg met goede benen maar zijn moraal zakt in de schoenen als we doorhebben dat we gaan finishen op ’t PR-stuk. Tom T pompt een laatste keer zijn band bij en gaat er in de sprint als eerste vandoor. Kris D rijdt het gat toe. Daarna komen Hugo K en Stijn B. Tom T moet vooraan passen met een te platte band. Hugo K draait net als eerste op het asfalt voor Kris D en Stijn B.

De laatste weken was den apres bij velen blijkbaar iets te grellig en 9 van de 13 A’s bollen aan de Kroon recht naar huis!

Spnosortocht

Ideaal weer om de tenue te showen bij de sponsors en dus een massa volk aan de Kroon. De vrouwen moeten eerst nog wat truitjes passen en dan zijn we weg. De voorzitter heeft een heel plan in elkaar gebokst om de drie groepen ongeveer op hetzelfde moment bij de verschillende sponsors te krijgen. Dat plan klopt al snel niet meer als Gert A langs de onverharde vaartkant plat rijdt. Het oppompen met de hulp van Marc B ziet er vanop 50m naar het schijnt een beetje gay uit.

Om terug op schema te komen wordt er stevig doorgereden. We belanden net als vorige week aan de scott-helling in het park van Brasschaat. Stijn B maakt bergop zijn nieuwe tenue vuil en Wim E gaat in de afdaling over kop.

Van het park gaat het recht naar Felix car service in Brasschaat voor het eerste pintje. Nog snel een foto met de volledige groep en we kunnen naar Loenhout. Om samen met de B- en L-ploeg aan te komen nemen we nog verschillende off-road stukken mee. We rijden dwars door het militair domein en langs de plas daar. Op het militair domein is het natuurlijk koersen geblazen. Jef VD en Tom T laten weeral zien dat de vorm goed is. Iedereen heeft precies goei benen en grote dorst.

Bij SB-printing in Loenhout staat de Stella ook koud en tegen dat de twee bakken leeg zijn begint het al te schemeren. In één grote groep gaat het dan richting St. Lenaarts. We doen nog een gevaarlijk maneuver aan de Hoogstraatsebaan maar misschien was ook de autobestuurder die voorbij wou steken in een bocht niet helemaal in zijn recht.

Bij Bevers Transport worden we verwend met sportdrank en wijn in een groot magazijn vol plastic flessen. Terug onderweg wordt Wim E iets te enthousiast en valt voor de tweede keer. Deze keer trekt hij iets te hard aan zijn stuur en valt langs achter van de fiets. Gelukkig blijkt ook deze stunt op het eerste zicht zonder schade.

We rijden verder naar Brecht via een ommetje bij citroëngarage Felix. De voorlaatste stop is iets verder bij Event Service Konings. Buiten een volle frigo krijgt hier vooral hun mobilehome met geïntegreerde fietsenstalling veel aandacht.

Het is al redelijk laat als de helft van de groep naar eindbestemming Eco-Technics trekt. Natuurlijk wordt ook daar nog ‘wat’ gedronken en gesnoept. Voor de laatste plakkers zal de nacht redelijk kort zijn en de ochtend een beetje pijnlijk.

Bedankt aan alle sponsors voor de smakelijke ontvangst!

Groeten Gert

3 - 0

Zoals we gewend zijn ook deze dinsdagavond een tour tussen de buien door. De B- en L-ploeg zijn bijna even talrijk als de A-ploeg. De voorzitter werkt vanavond aan zijn burgerlijke staat dus gaan wij met de Mil op stap. De groep ziet er beetje afwisselend uit met een groen deel die de nieuwe tenue nog niet hebben en een ander deel in het blinkend nieuw zwart.

We vertrekken langs de spoorlijn richting St-Job. Onderweg proberen we elk technisch stukske mee te pakken om te werken aan onze techniek (zie vorig verslag). We pakken een afdalingske mee haaks op de brug Rommersheide en ook nog een leuke vanaf de brug recht naar de autocontrole.

Van daaruit gaat het naar het park van Brasschaat voor een volgend stukje techniektraining. Op een pittig bergje geraken 3 Scott’s boven (Mil D, Tom T, Stijn B) en 0 Cannondale’s. Van dit salonbikersmerk was er namelijk niemand opgedaagd.

Via Maria-ter-Heide gaat het naar het klein militair domein. Ook hier pakken we de mooiste singletracks mee en een heel klein beetje regen. De B-ploeg is hier ook aan ’t rondbrakken maar die hebben al wat meer regen gezien. Even later is het weer aan Mark B om te laten zien hoe snel hij een band kan vervangen.

De terugweg gaat langs het schietveld recht naar Overbroek. In de sprint gaat Gert A van veel te vroeg aan. Hij wordt nog teruggepakt door Jef VD, Paul M en Stijn B met zijn nieuwe scott 29er in de nieuwe clubkleuren. Net terug in de kroon begint het hard te regenen. Pech voor de B- en L-ploeg die een net iets grotere toer doen.

PS: Onderweg van de kroon naar Wezel in de gietende regen nog naast een ree gereden op minder dan 1m afstand!

 By Gert

Downhilltechniek

Ola, de B-ploeg maakt geen aanstalten en Kris K vertrekt ook niet gelijk. Al een geluk, want er zijn vandaag enkele te-laat-komers. De voorzitter is attent en het klassement zal ook in die zin worden aangepast.

Waarom de B-ploeg niet vertrekt, wordt snel duidelijk. Zij zullen de eerste kilometers beroep doen op de A-ploeg om te leren hoe het moet. Naar boven rijden op bricolion lukt nog net, maar naar beneden rijden lukt maar 5 man. Omdat het er maar 5 zijn, even de namen: Kris K (jawel, hij sprong bijna naar beneden), Benny C (als hij het al niet zou kunnen), de helft van het SSS-team (Tom T), Jan Meyvis (of hij eigenlijk wist wat hij deed weten we nu nog niet) en Bart A. Deze laatste wel in twee pogingen. Zijn eerste poging was geen succes.

We dalken nog wat op half afgewerkte wegen en dan scheiden onze wegen. De A-ploeg rijdt richting MD en bijgevolg Ww. Het is al enkele dagen droger, maar we vinden nog wel plassen denkt de tochtuitstippelaar. Op deze kant van het MD krijgt hij altijd gelijk.

Het paadje langs de plas laten we natuurlijk niet liggen en dan zijn we vertrokken. De kilometers gingen langzaam, maar nu gaat het iets sneller. We nemen enkele verplichte hindernissen. Tom T checkt nog even de hoogte van zijn fiets om een obstakel te nemen zodat hij volgende keer kan blijven fietsen.

De Stan is er niet bij, maar al snel is duidelijk dat we toch zijn berg gaan opzoeken. Kris heeft het vorige jaar goed opgelet en rijdt er blindelings naartoe. Hier is het terug spelen geblazen. Bart A en Kris K vechten nog even voor de eerste plaats die aanvankelijk door Kris wordt gewonnen, echter Bart bereikt al fietsend de top, Kris niet. Benny zoekt de uitdagingen op vandaag en neemt de steile kant naar beneden. Jan M volgt zijn voorbeeld waarna ook Felix en in mindere mate Stijn B via de steile kant naar beneden komen.

Richting Sint-Job gaat het vervolgens om in tussen centrum en E-19 nog wat te slingeren tussen de bomen. Het gaat snel en het valt iedereen op dat de tochtuitstippelaar klaar is om weeral uit te pakken in de Vogezen de komende dagen. 

We steken over en rijden vervolgens naar de Merel. Hier meldt de laatste van een rijtje niet dat er een hapering is en zodoende speelt de groep even 5 man kwijt. Deze laatsten proberen op eigen kracht naar Brecht te fietsen, maar komen de groep net voor de eindspurt nog tegen. De eindspurt komt laat op gang en driehonderd meter voor de finish strandt jullie verslaggever ergens aan de kant, uitblazend van een te diepe inspanning. De spurt wordt waarschijnlijk gewonnen door een Brachtse Biker, maar meer is niet zichtbaar...

Dauwtrip

Opstaan om 3u50. Vooraf al enkele keren wakker geworden van stevig onweer. Echt veel zin in een stevige biketocht is er nog niet. Gelukkig geraken we redelijk droog in Brecht aan de Chirolokalen. De leider in het klassement heeft ook moeite met het vroege uur en komt zowaar 2 min te laat! Met 15 vroege vogels gaan we op pad.

Al na 1 km rijdt Mark B achteraan plat. Tijdens de nachtelijke reparatie begint het stilaan steviger te regenen. De onvermijdelijke regenvestjes komen boven. Omdat de eindbestemming niet bij de deur ligt, nemen we het vernieuwde fietspad langs de vaart richting Turnhout. Op korte tijd kunnen we zo veel kilometers maken en laten we zowaar de regen achter ons. Voor we een eerste maal onverharde singletracks opzoeken voorbij St-Jozef kunnen de regenvestjes al weer uit. De weermannen in het gezelschap waarschuwen nog wel voor een stevige bui rond half 8. Die bui heeft ons gelukkig nooit kunnen vinden en we houden het droog tot op het einde.

Parcourverkenner Benny C heeft zijn best gedaan en als de zon opkomt rijden we midden in de natuur tussen de plassen en bossen ergens boven Turnhout. We rijden verder richting Ravels waar een zalig aangelegd single-track van 4,5km op ons ligt te wachten.

Iedereen weet dat het nog ver is maar op dit parcourke (waar ook een ATB-cross wordt verreden) kan niemand rustig blijven. Onderweg maken Tom T en Ben V van zeer dichtbij kennis met de bosgrond. Benny bereikt mede dankzij zijn goede parcourkennis en zijn superfiets (persoonlijk getest door verslaggever) als eerste terug het startpunt. Daar had hij de avond voordien de nodige calorieën verstopt in de vorm van bananen, sultanakoeken en water. Na deze deugddoende bevoorrading nemen we een tweede keer het crossparcour. Iets later gaat het grondig mis als Philippe G vanop de kop los over zijn fiets gaat op een dubbele berg. Hij blijft liggen en al snel is duidelijk dat hij noch zijn Orbea nog verder kan. Hij grijpt naar de pols maar vooral zijn ribben doen erg pijn. Er wordt besloten iemand op te bellen om hem te komen halen. Hij ziet erg bleek, lijkt af te toe zelfs wat bloed te hoesten dus we kunnen hem onmogelijk alleen laten.

In afwachting rijdt een deel voor de derde keer het crossparcour en wordt er wat gespeeld op de BMX track in de buurt. Benny en Raf VL laten zien dat ze (motor)crosservaring hebben en leven zich uit op de springbulten. Gert A laat zien dat er niks mis is met een te kleine, 7 jaar oude Merida zolang je maar niet moet trappen.

Ondertussen is Philippe in goede handen en kan de rest stilaan aan de terugtocht beginnen. Als we terug ter hoogte zijn van Turnhout rijdt Marc B voor de tweede keer lek. Gelukkig heeft hij als echte marathon man ook 2 binnenbanden bij. Jan T gebruikt elke pauze om de banden van zijn test-Epic 29er op druk te houden. Het zal niet lang duren eer die nieuwe Specialized met grote wielen er echt komt want bij een persoonlijke test was hij 30sec sneller met een alu 29er Epic dan met een carbon 26er Epic (op een toerke van 9min).

Door het oponthoud onderweg laten we in Beerse nog enkele mooie stukken links liggen om toch op tijd terug in Brecht te geraken. Grotendeels over verharde wegen bereiken we terug de Chirolokalen waar de B en ladiesploeg ook net is aangekomen. Na het lekker eten kunnen we zelfs buiten in ’t zonneke een pintje pakken (wie had dat ’s nachts gedacht) en de alsmaar betere (test)fietsen bespreken.

Even later komt dan het slechte nieuws dat Philippe een gecompliceerde polsbreuk heeft en een inwendige bloeding rond de ribben en longen. Hij wordt verzorgd op intensieve zorgen. Het is duidelijk dat hij zich na zijn val heel sterk heeft gehouden en we eigenlijk beter een ambulance hadden gebeld.

Bij deze wensen we hem heel veel sterkte en een spoedig herstel!

Bedankt Benny voor de prachtig uitgestippelde tocht en de bevoorrading!

Bedankt aan de organisatie!

By Gert A

Hoffelijk

Nog altijd is het weer redelijk triestig maar net als vorige week stopt het ook nu net op tijd met regenen om droog naar de Kroon te vertrekken. Ook onderweg blijven we van regen gespaard. We vertrekken langs de Vaart en Kraaienhorst. Zoals de laatste weken wordt er ook vandaag vanaf het begin met de spierballen gerold. Vandaag zijn er wel een paar slimmeriken die erop wijzen dat iets trager met een volledige groep toch interessanter is dan alles uiteen rijden en moeten wachten. Langs een weinig bereden strook tussen de velden met hier en daar wat pinnekesdraad in de weg bereiken we Westmalle. Hier passeren we enkele keren langs de - grotendeels door ons gesponsorde – redelijk grote uitbreiding van de Trappisten in Westmalle. Terug in de bossen van 3boomkesberg raakt een ruiter lichtjes in paniek van de aanstormende groene bende. Hij was onderweg met een paard dat hij totaal niet kende. De hele groep gaat hoffelijk aan de kant en paard en ruiter kunnen rustig verder. Jan M is ook heel hoffelijk en kijkt zo nu en dan achterom om te zien of iedereen nog kan volgen. Voor hem wordt er net op dat moment in de groep geremd en knalt hij achteraan op Gert K. Een kapotte spaak en een krom voorwiel zijn het gevolg. Het wiel sleept tegen de velgrem en even lijkt het erop dat hij niet meer verder kan. Gelukkig is ook Frank L heel hoffelijk en met zijn inbus + colsonbandje wordt de volledige voorrem gedemonteerd en opzij vastgemaakt. Verder verloopt de rit zonder problemen. In een natte Tilburgbaan wordt een lange eindsprint op gang getrokken. De gebruikelijke snelle mannen houden de groep redelijk bijeen. Op het einde zijn het Stijn B en Kris D die voorop blijven. Tom T maakt met een sterke remonte vanuit de achtergrond het Loenhouts podium compleet. By Gert A

Interval

De kermis is verteerd en het stopt net op tijd met regenen dus er staan terug een pak meer bikers aan de Kroon in vergelijking met vorige week. Iets na half acht vertrekken we met wind op kop langs de Eyndovensteenweg naar de Vaart. Enkele verstrooide A’s die bij het vertrek achter de B-ploeg hangen moeten al een eerste cartouche verschieten om aan te sluiten. Door het (te) hoge tempo en de technische problemen wordt het een echt intervalritje. De eerste met stukken is Steven B. Ondanks een nieuwe gouden Trek in de garage was die vertrokken op zijn oud stuk ijzer waarvan de brug van de voorvork het begaf. Gelukkig woont hij niet ver uit de buurt. De rest blijft iets langer rondtoeren op de Kooldries en Steven kan met propere fiets terug aanpikken.

Er zijn er veel met goei benen die dat willen laten zien dus op elk stuk onverhard vallen er gaten. Na een vrij stuk waar Steven B naar ‘t schijnt serieus doortrekt, rijdt Wim E lek. Ongelooflijk want zijn grote wielen liggen Tubeless met antilek vloeistof. Gelukkig heeft de enige andere grotewielenman Jurgen VDB een reserveband bij. Eerst moet de band eraf en vooral het ventiel los. Dat is iets voor sterke mannen. Jan M was vroeger sterk maar kan naar eigen zeggen nu vooral snel typen. Het is de ervaren Jan T die het ventiel simpel los krijgt. Eerst lijkt de verse binnenband wat te smal voor de buitenband (“precies een communiekant in een moemoe”) maar na 2x vlot handpompwerk van zeer ervaren Wim E kunnen we toch verder. Zoals iedereen weet duurt het de tweede keer wat langer vooraleer hij hard staat.

Wanneer het donker wordt stoeft Gert A iets te hard over zijn nieuw fietslicht dat al na enkele seconden spontaan uitvalt. De strenge strafpuntentoekenner van dienst spot nog verschillende andere mensen zonder licht.

We zijn nog maar net aan de PR-finish als Tom T demarreert. Stijn B is direct mee en samen slaan ze een groot gat. Wim E neemt de rest op sleeptouw maar vanuit de achtergrond knalt de onvermijdelijke Marc B naar de derde plaats. Vooraan maakt Stijn B het af. Aan café “Trapke op “ rijdt Jan T ook nog lek. Ook hier wordt natuurlijk met de nodige dubbelzinnigheden commentaar gegeven…

By Gert A

Rond Brecht

Dinsdagavond, wind, regen, mist, koude,… Honderd jaar geleden verging één van de meest indrukwekkende schepen in de geschiedenis in dit soort weer. Thuisblijven is dus een optie, tenminste voor de “gewone man”, echte venten (zoals vele Brachtse bikers claimen te zijn), draaien hier hun hand echter niet voor om.
Toch mag het gezegd dat de opkomst vrij tot zeer laag was, 8 A’ers, 4 of 5 B’ers en ook nog een stuk of 5 dappere vrouwen trotseerden het weer om hun geliefde hobby te beoefenen, respect!

Om half 8 aan de sporthal dus, groot is echter de verbazing als blijkt dat ene Kris K. niet komt opdagen!, wat nu, gebrek aan motivatie? Opspelende Knie? Te slecht weer volgens uwe fietsenmaker? Of toch gewoon ne stevig uit de kluiten gewassen kater van de paasviering dit weekend?

Normaalgezien is het dan de taak van één der collega bestuursleden om de groep (groepje) op sleeptouw te nemen, maar die lagen blijkbaar ook alle drie nog, of al terug in hun bed te stinken… S’avonds grote man is s’andrendaags ook grote man he! Enfin, na wa getwijfel en gesuggereer, vertrekken alle ploegskes toch op hun eigen houtje.

RB das de naam die we aan het ritje gegeven hebben, ofte, Rond Brecht. Vertekken door den stationstunnel, den hoek en dan de schietbaan op, 2 kasseistroken op onze weg, dus Roubaix en Tommeke zen stuntje daar zijn gespreksonderwerp nr 1. Via boer Covens in Overbroek bereiken we Rommersheide, daar slalommen we wat in het met singletracks bezaaide dennenboske naast den trein. Even moeten we wat wachten want Rudy D. zennen Trek werkt effe ni mee, verder rijden we aan een ongekend en bij de Brachtse bikers zelden vertoond tempo via de brug naar Cambeenbos. Daar ook wa rondjes, Jef VD (naar eigen zeggen om half 3 s’nachts thuis, het kan dus wel zuipen en biken!) draait daar nog een stuk kabel in zen wiel, maar lang hoeven we daarop ni te wachten. We pakken ook nog wa van de Merel mee, en stoppen nog effe aan Kikkerland, de nieuwe binnenspeeltuin aan de Groene Linden (iets voor de Slotrit mischien?).

Achter den Truyen wordt het tempo iet of wat opgetrokken, maar echt spurten was da nog ni. We pakken nog een stukskle onverhard mee dat ons tegenover Trees van de smid in Overbroek doet uitkomen. We besluiten om via de Baan naast den Trein aan te komen en daar wordt nog wel effe met de spierballen gerold, geen koersvervalsing dit keer, want zoals te verwachten was heeft niet een persoon die in het bezit is van een 29’er bij dit weer lef genoeg om buiten te komen Marc C. daarentegen blijkt al redelijk goed in orde te zijn en de Jef is toch ook al redelijk gerecupereerd van pasen, en al die chocolade die daarbijpast. Mil D. kan dit alles vanop de 3e Plaats aanschouwen.

In de Sporthal zitten B en L ploeg al te verboeder/zusteren, bij de Vrouwen schijnt er nog een vrij spectaculair accidentje te zijn geweest, hopelijk zonder al te veel verdere schade.

By Mil D

Likeurdegustatie

19 A’s aan de start van de tweede rit van ’t seizoen. Het weer is nog altijd droog maar fris. Onderweg komen we maar 1 plas tegen buiten al de (stinkende) visvijvers waar we langsrijden. We zitten duidelijk in Brecht. Bart A rijdt met de vrouwen langs een grote welriekende plas (duidelijk in Wezel) en 1 vrouw maakt er van heel dichtbij kennis mee horen we achteraf.

We vertrekken langs de onverharde vaart. Dijk af lukt bij iedereen, terug naar boven wordt er hier en daar al meer gevloekt. Niet door de mannen met de grote wielen natuurlijk want die hebben superveel grip. Ne roze-rode Speci, ne zwart-witte Cannondale en ne zwarte Stevens worden gespot.

Terug op weg wordt er stevig doorgetrokken door Wim E en Jan M. De 28 km/u regel is duidelijk niet meer van toepassing. Hier en daar moet er nog wat wintervet afgereden worden maar iedereen kan min of meer mee.

Mil D maakt gebruik van de invallende duisternis om stiekem de sprint op gang te trekken met medewerking van een afstoppende voorzitter. Tom T laat de koploper zichzelf leegrijden om er dan met Kristof VL vlot over te gaan. Daarachter heeft maar de helft door dat er wordt gesprint.

In het donker rijden we naar St. Lenaarts onder het commando van Ben V. Die heeft overdag tijdens een verkoopspraatje een uitnodiging weten te versieren voor een likeurdegustatie bij de man thuis in de garage. Na een korte uitleg laat de brave mens zijn vrouw (of was het zijn dochter?) rondgaan met verschillende zelfgestookte drankjes op basis van kruiden met suiker en Stevia (natuurlijk alternatief voor suiker zonder calorieën). De flessen likeur zijn te koop bij de buurtbakkers. Iedereen proeft maar grote hoeveelheden worden er niet verzet.

Na de degustatie geraakt dus iedereen zonder ongelukken naar de Kroon waar het plakkerige spul wordt weggespoeld met de nodige pintjes.

By Gert A

Openingsrit

43 bikers vertrekken op de Gemeenteplaats. Vijf nieuwe gezichten bij de Ladies, dus de mond-aan-mond-reclame heeft wat uitgehaald. De A's vertrekken met 21 om eerst de lokale grond- en wegeniswerken te bezoeken. Na dit kort informatief intermezzo dient er natuurlijk ook nog wat gefietst te worden.

Net voorbij het zakkenkot laten we het Uilenbos en de put van Wezel rechts liggen om een lang vrij stuk aan te snijden, waar iedereen zijn gang kon gaan. Hier werd al snel duidelijk dat ik niet de enige was die de voorbije maanden niet alleen naar zijn favoriete stuk tweewieler gekeken had. Ook maakten we van de gelegenheid gebruik om de Franciscanessen van Gooreind een bezoekje te brengen.

Jan M, die denkt geen binnenbanden meer nodig te hebben, had er niet bij stilgestaan dat die melk om te sokken wel eens kan opdrogen. Gezien het een korte rit was, moest het maar 2x bijpompen.

Stefke Bots, die zijn overstap maakte van de B naar de A-ploeg, toonde een schoolvoorbeeld van hoe je een straat NIET oversteekt. Dit is mss wel het meest gele vakje dat we de laatste jaren uitreikten, maar deze laatste was toch wat verbaasd ...

By Kris K

Nachtrit Ladies

6 deelnemers: Lydia Moens, Debby Aernouts, Denise Schrauwen, Gwen Voets, Tom D'joos en Kris Kustermans

36 km - 17.6 km/u

Nachtrit 2011

13 deelnemers: Jan T, Marc B, Frank L, Gwen V, Kris D, Jurgen VDB, Tom D, Cedric F, maat van cedric, Kris D, Bart A, Gert A, Philippe G

50 km - 22,3 km/u

Verrassingsrit

15 deelnemers: Bart A, Gert A, Jan A, Kris K, Gwen V, Kris D, Ben V, Frank L, Steven B, Jan T, Marc B, Kristof J, Wim E, Philippe G, Tom T

68 km - ± 20 km/u

NOTTEBOHM

MTB Nottebohm +40j en dames

1. Peter Willemsen

2. Geert Wouters

3. Marc Bevers

...

15. Felix Quirijnen

21. Gwen Voets (op 1 ronde)

...

25. Hugo Konings - DNF

Oud B2er Peter won de wedstrijd in een spurt met twee. Marc werd knap derde. Gwen werd MTB kampioene van Groot Brecht bij de dames.

MTB Nottebohm -40j

1. Vincent Meyvis

2. Kris Driessens

3. Kris Herremans

...

8. Jan Geerts

9. Tom Truyen

11. Bart Anthonissen

12. Stijn Bogaerts

18. Gert Anthonissen

21. Philippe Gysbrechts

22. Cedric Floren

24. Mil Donckers - OP 1 RONDE

26. Kristof Joosen (op 1 ronde)

27. Jurgen Van den Broeck (op 1 ronde)

28. Kris Kustermans (op 1 ronde)

...

36. Gunther Degryse (op 1 ronde)

KaDee werd knap Brechts MTB kampioen, proficiat!

MTB Nottebohm - ploegen

1. Chedy 1

2. Brachtse Bikers 1

3. Brachtse Bikers 2

...

4. RABC

5. Chedy 2

6. Brachtse Bikers 3

7. Brachtse Bikers 4

...

8. Gentlemens' club

Slotfjesje

Aangsluitend op het Brachts kampioenschap:
- eten in de Goeien Tijd
- pintje drinken in den Trap
- afsluiten op de Kapellekesfeesten

SLOTRIT

Traditioneel is zo'n slotrit geen topper - deze keer was het niet anders... Wel werd de derde 29er van het seizoen gespot tijdens een Brachtse Bikersrit, in één keer het hoogtepunt van de rit.

Verder valt er niet veel te leuteren, buiten het feit dat naast de B-ploeg ook de Ladies ons vergezelden. Bart H (de officieuze B-ploeg voorzitter) was dan misschien weer de grootste afwezige.

We dalken een beetje op den dijk, rijden naar het Vel, doen het Kooldriesparkske aan, maar dit keer in een extended version by the President of the United States of the Brachtse Bikers. Vaart over, even temporiseren naar het Merelhuisje (al hadden anderen misschien verwacht dat we naar den Trap reden). In het Merelhuisje trakteerde de kas ons allen op één rondje, het andere rondje werd door jezelf betaald!

Buiten nen echte Hoegaarden is het Merelhuisje ook geen optie als vaste plaats want ook naast het café is er niets te zien.

In de Kroon werden we door Jeanine onthaald met verse chips, kaas en mosterd! Lang leve Jeanine! Kris plaatste weer zijn obligate speech en ook de prijsuitreiking geschiedde.

Voilà, het officiële seizoen zit er op, maar hou je nog klaar voor de grote prijs Nottebohm, het slotfeestje, de verrassingsrit en de nachtrit! Check af en toe onze twitter want ook daar zal er nog wel geluld worden...

Bedankt mannen (en vrouwen) voor het leuke seizoen, spijtig dat het erop zit, maar voorzie volgend jaar iets beter dinsdagweer en een andere verslaggever!

Drie-Boomkes-Plas

De weergoden hadden voor de op-één-na-laatste rit van het zomerseizoen voor een miezerig herfstweertje gezorgd, zodat er om halfacht weinig volk te bespeuren was. Welgeteld 8 man/vrouw van de A-ploeg en 3 van de B-ploeg, die besloten om dan maar samen toereke te doen. Er werd nog getwijfeld of we wel zouden vertrekken, aangezien Kris K thuisgebleven was vanwege zijn knie, maar Jurgen VDB stond erop dat we zouden rijden zodat hij nog een plaats in het klassement kon winnen…

Frank L stelde voor om via de mooie singletrack van de Kooldries richting Drie Boomkes te rijden, dus we vertrokken richting Vaart. Na de Kooldries ging het richting Parijs-Roubaix, dat er historisch slecht bijlag: veel water, slijk en dan nog een scherpe wind op kop. In Drie Boomkes reden we het parcourske eerst in tegenwijzerzin, en dan nog een keer in wijzerzin, na een vlug bezoek aan het kappeletje.

Bij onze tweede passage begon het echter al serieus te schemeren en moesten de lichten al worden aangestoken. Bij het buitenrijden van Drie Boomkes kozen we dan maar de zandweg rechts om zo via de baan richting brug 11 te rijden. Hier werd door Tom T nog een kleine eindsprint op gang getrokken, waarbij de eerste die moest lossen de oudste van de hoop was. Hij had namelijk zijn goeie fiets, met moteurtje, thuis gelaten ;-).

Er werd dan snel koers gezet naar de Kroon, want Leen L had aangekondigd dat ze om 21u zou trakteren met koffiekoeken, ter gelegenheid van haar verjaardag. Zo kwam het dat buiten Kris K ook nog 5 Ladies een AA’tje kwamen halen.

HALLE

Zonder 'president' deze keer. De modder eiste zijn tol en de knie van Kris was aan rust toe vandaag. Toegewijd als hij is, had hij al wel een suggestie gedaan, een tochtje naar Halle. Allemaal goed en wel, maar hoe begin je daar aan? Geen probleem voor Kris, hij zet het nog snel op de mail...

Zo geschiedde, na een inspectiebeurt van KaDees leenfiets, vertrokken we via de Van Pulstraat naar de vaartkant, het off-road stuk deze keer. Afbuigen voor de boerderij, richting Vraaghoeve en dan naar KrisKustKoning. Het tempo was niet bepaald laag en met tijden was het achteraan serieus harken, maar iedereen bleef volgen en er kwamen nog genoeg recuperatiestukken.

Zelfs de man die teveel tijd heeft om te fietsen en tussendoor nog verzekeringen slijt, wist zelfs de weg niet heel goed, maar kon soms wel de goede richting aangeven. Tom en Mil wisten door hun kopwerk tijdens KK-ritjes, iets meer de route te bepalen.

Roffel langs het antitankkanaal en dan nog even stoeien op het funparkske. Alwaar er weer wel serieus gevloekt werd en luid ketting- en tandengeknars te horen was. Niet te lang lummelen hier, want we wilden nog naar Halle.

Daar kwamen we wel tot een vreemde vaststelling, Marc B, onze 6-uren held, kent het parcours daar niet !!!!!! Sommige vermoedens dat Marc B een sterke dubbelganger heeft rondfietsen, worden alsmaar krachtiger! :-) Tom en Mil kennen het parcours dan weer op hun duimpje, maar sloegen er niet in om het Bart A moeilijk te maken vooraan...

Stijn B kende schakelproblemen en toen hij dit bestudeerde, samen met Bart A, muisden de rest er schoon van onderdoor. Waarschijnlijk zeer bang om weer zwaar op hunnen tutter te krijgen van dat beest uit Loenhout tijdens de eindspurt.

Achteraf werden de plooien weer glad gestreken tijdens een aangename après en de heer K. kwam ons ook nog vervoegen. Er werd niemand in de rokerscabine gespot - kunnen we hier niet eens iets mee doen? Misschien het volgende video-verslag...

Houffamarathon 2011

Gezien de weersomstandigheden van de voorbije week, was dit hoogstwaarschijnlijk 1 van de zwaarste edities uit de geschiedenis van de Houffamarathon. Proficiat aan iedereen die dit zware parcours trotseerde !


HOUFFAMARATHON M (57 km)

1. HOSSAY Pascal 2:32:54 U23
2. REUTER Marvin 2:34:22 U23
3. MINGUET Arnaud 2:34:26 SEN
…
39. FLOREN Cedric 3:08:06 U23 (9e in zijn categorie)
…
319. VANDENBERGHE Jens 28 4:05:46 SEN

± 10 gediskwalificeerden
± 25 opgevers

HOUFFAMARATHON L (77 km)

1. ESKES Steven 3:22:50 U23
2. PEETERS 3:24:01 SEN
3. MEYVIS Vincent 3:25:27 MAS
…
103 ANTHONISSEN Gert 4:30:59 SEN
158 GYSBRECHTS Philippe 4:50:29 SEN
162 LAURYSSEN Frank 4:51:35 MAS
166 KUSTERMANS Kris 4:52:59 SEN => 16.0 gemiddeld
237 VOETS Gwen 5:18:02 DAM (7e in haar categorie)
…
413 HOLTMARK Eric 7:28:26 MAS
…
± 50 gediskwalificeerden
± 50 opgevers



HOUFFAMARATHON XL (98 km)

DSQ BEVERS Marc 4:44:48
- Ik weet niet waar het en wat er misliep, maar aan de 4e controlepost hing Marc nog op de 10e plaats van 250 deelnemers, met een voorsprong van 27 minuten op de man die uiteindelijk bij de masters won.
- Hij zou de enige 50-plusser in de top 50 geweest zijn !
- Gezien Marc zijn verleden, bestaat de mogelijkheid dat hij ergens een pijl gemist heeft en verkeerd reed. Op basis van wat er vandaag op de HM-website te lezen staat, valt Marc in deze weinig te verwijten. Zie cursieve tekst:
Dat alles mag echter niet verhelen dat het hoog tijd is om paal en perk te stellen aan sommige agressieve sabotagepraktijken in en rond Houffalize als het om de Houffamarathon gaat. Brutaal afgerukte (en duur aangekochte) splitsingsborden (onze parcourscoördinator kon maar net bijtijds ingrijpen voor de aanstormende koplopers van de XXL!), opzettelijk in de bossen met een hiervoor niet eens geschikt voertuig onze bewegwijzering gaan wijzigen, zodat de bikers verkeerd zouden worden gestuurd. Ook hier kon onze parcourscontroleur maar net op tijd de feiten vaststellen, leuk is anders. Het is duidelijk dat hier NIET zo maar een territoriumgevoelige ‘landeigenaar’ aan het werk is. Wij vinden het vreemd dat we voordien nooit problemen hebben gehad met de bepijling van de Houffamarathon maar dat er de laatste vier jaar georganiseerd gesaboteerd wordt.Wie heeft een motief om het evenement waarin er zoveel werk wordt gestopt op die manier schade toe te brengen??? Uiteindelijk kregen we ondanks deze misdadige acties een over de vier afstanden zo goed als correct wedstrijdverloop. Enkel op de XL (98 km) zorgden afgerukte pijlen in de finale voor problemen bij de top-15, waar naderhand toch een voor iedereen aanvaardbare uitslag werd opgemaakt. Deze commotie zorgt echter voor veel zweet en stress. Soms moesten we tot vier keer toe dezelfde bordjes gaan herophangen. Vergeet daarbij ook het permanente nachtelijk toezicht niet! Twee mannen reden de hele nacht rond in de zogenaamde gevarenzones.

=> Marc is ergens fout gereden samen met enkele andere, wel redelijk snel terug de weg gevonden, maar blijkbaar hadden ze toch een mat gemist. Hij had op dat moment Peter van Mirlo (uit St-Lenaarts) al lang voorbijgestoken, die later won bij de Masters.
Was er niet gere bij…



HOUFFAMARATHON XXL (118 km)

Koen Van Dijck uit Loenhout was ingeschreven en vertrok voor de 118 km, maar hield het na de 3e controlepost en ± 3 uur voor bekeken.


VOLLEDIG KLASSEMENT

FOTO'S

PRESIDENTSPECIAL

FILMKE

WUUSTWEZEL - THE ONE WITH THE OLD SCARFACE

Lang geleden dat er reeds een verslaggever was aangeduid voor het vertrek. Een twitteroproep mocht niet baten en zodoende was Bart A nog eens aan de beurt.

Zoals aangekondigd ging het rustig aan zijn. Kris K had goed gefeest in Brecht en dat laat zo zijn sporen na. Hij had een toertje verkend naar Halle, maar een lid bracht hem op een ander idee. Verder in dit verslag zal blijken wie dat bepaalde lid wel was.

We vertrokken richting station, om daar onderdoor te steken en vervolgens wat te dalken op de voorbereidende werkzaamheden voor de ring rond Brecht. Jan T was de eerste ongelukkige van de dag en werd als het ware over zijn (te kleine) voorwiel gekatapulteerd. Op het eerste zicht weinig aan de hand en deze felle knar wou al terug op zijn bike springen. Gelukkig werd hij omringd door enige wijsheid en deze wezen hem op een wonde onder zijn oog. Deze werd snel dikker en Jan spoelde het nog even uit met water. Verzorgen konden we hem niet, maar we wezen hem erop om misschien toch maar naar huis te rijden (blijkbaar volstonden 4 hechtingen om de wonde op te lappen).

Na het verplichte rondje Neerven rijden we eerst over de houten brug, om daar toch weer onze voorzitter, net voor de brug links te zien afslaan. Allemaal terug, allemaal door het hoge gras, maar een beetje later reden we wel door de nog redelijk ongerepte natuur van het MD.

Om toch nog wat kilometers in de benen te trekken, staken we ook de Kampweg over. Zelfs zonder de aanwezigheid van zijn maatje Tom T, weet Mil D ons toch te plezieren met een ongekende berg. We proberen hier op te rijden en Bart A, Kris K en misschien nog een enkeling slagen hierin. De afdaling is ook voor de durvers en Felix Q legt enkele beelden vast op de gevoelige plaat.

We rijden nog even richting Gooreind om enkele nieuwe Wuustwezelse paden aan te doen en rijden dan terug naar het mooie Wuustwezel. Bart A neemt het voortouw richting zijn heimat.

Hij kwam ook als eerste bij het eindpunt van de eindspurt, maar aangezien we voor het eerst deze aankomst aandeden, zullen we de eindspurt neutraliseren. Andere sterke mannen die werden gezien tijdens de spurt, waren oa KaDee en Jurgen VDB.

Na deze neutrale eindspurt rijden we nog even langs Wezels mooiste singletrack (voor de tweede maal die avond) en dan duiken we het Uilenbos in. We doen nog een flauw stukje urban en duiken dan een grote kelder in. Hier worden we door Bart A getrakteerd voor zijn huwelijk. Na twee pintjes (de man) en enkele zakken chips keren we terug naar Brecht. We noteren nog wel onveilig gedrag onder leiding van Frank L, maar gelukkig volgt niet iedereen zijn slechte voorbeeld!

St-Jozef

Voor ’t eerst sinds lang terug 3 ploegen aan de Kroon. A’s, B’s en de vrouwen gaan van start. Langs de niet verharde kant van de vaart gaat het naar St.-Jozef. Wim E duikelt aan de eerste hindernis al bijna de vaart in. “Waarom gebeurt dat nu niet helemaal?” fantaseren sommigen. Anderen beloven eerst te helpen en dan pas plat te liggen van ’t lachen.

Op het crossparcourke onderweg wordt elke mogelijk bergske meegepakt, net zoals de single tracks in de bossen. De meeste stukken worden zelf 2 keer gereden.

Op de verharde terugweg naar Brecht gaat het tempo snel de hoogte in. Eerst Tom T en J VDB, dan Gert A met een lange beurt en daarna Kris K die nog vollen bak over pakt. Heel de groep zit nog goed want na de eerste tussensprint gaat het tempo weer omhoog. Net voor we het jaagpad afgaan komt Kris K nog efkes 46 rijden. Volgens de anderen was er echter geen sprint meer; “we waren gewoon tempo aan het rijden”.

Toerke BC

Dinsdag stond er weer een toerke van Benny Carvers op het programma: leuk, alleen was er om half acht geen Benny te zien aan de Kroon. Na een tiental minuutjes wachten kwam de gids van de dag er uiteindelijk toch door (hij was terug naar huis gemoeten voor helm en schoenen), en konden we vertrekken.

De aanloop werd genomen zoals gewoonlijk, langs de bekende weg met de bruggetjes en de keien. Tot grote opluchting van sommigen werd er hier eens niet te hard doorgetrokken. Waar we bij andere ritten over of naast de betonbaan richting Polygon rijden, namen we nu een karrespoor rechtsaf dat ons dwars door het MD leidde. Hier kreeg Jurgen VDB een uitstekend betonijzer tussen zijn derailleur, die gelukkig nog min of meer recht gewrongen kon worden.

Aangezien de vertrouwde uitgang van dit domein tegenwoordig niet meer mogelijk is, moesten we eerst wat zoeken en was het uiteindelijk de Felix die wist hoe we eruit konden geraken. In Maria-ter-Heide kozen we het singletrackje na de lichten om het Klein Schietveld binnen te rijden. Hier liet Benny wederom zijn goede terreinkennis zien door ons zonder problemen van de ene naar de andere singletrack te leiden. We zagen zelfs enkele stukken waar we nog nooit geweest waren. Dit toerke blijft één van de mooiste van het seizoen.

Ondanks dat we het nog niet beu waren werd het stilaan tijd om terug richting Brecht te rijden. In de bossen achter Gooreind reed Gert A nog plat, en Benny maakte van deze pauze gebruik om snel wat koeken te lenen: hij was recht van de sauna naar Brecht gekomen en had blijkbaar nog niet gegeten.
Via Gooreind kwamen we bij de gebruikelijke plaats voor de eindspurt, maar wie die won zal u hier niet te weten komen…

Villatocht

De rit ging naar ’s Gravenwezel vandaag. Geen B-ploeg of ladies dus iedereen in één groep. We vertrokken langs de Vaart. 10km rechtdoor met Kadee op kop: het ging dus vooruit. Niet iedereen was even lang blijven hangen op de parkfeesten blijkbaar. Langs de vaart was het hoge gras vers gemaaid. Bij iedereen hing het gras in de aandrijving. Toen Gert A plat reed ( “de Gert is te plat” moest dat worden in dit verslag) demonteerde Jan T zijn derailleurwieltje om het gras te verwijderen.

Via een knap kasteel kwamen we aan de villabuurten in de groene gordel rond Antwerpen. Ergens tussen de villabuurten moest er een bos zijn. Dat bos was echter slecht te vinden dus werd het een zeer uitgebreide sightseeing trip. Door het vele zoeken op verharde wegen vergrootte de kans op onveilig gedrag natuurlijk. Was het nu omdat een fietspad genegeerd werd of omdat de koplopers te enthousiast overstaken?

Ondertussen was het al redelijk donker dus in vliegende vlucht terug naar Brecht. Iedereen zat nog fris want er was amper bos gedaan. Op één lint door de Brachtse Heide en langs de Vaart. De sterke mannen Kadee en Tom T eindigden natuurlijk vooraan.

Omgekeerde rit

Een omgekeerde rit + € 10 meebrengen, zonder verdere info… Wat zou dat worden? De Mil had al enkele termen (kuts jirv, sejtlaap) omgekeerd vanbuiten geleerd maar de rest was niet voorbereid.

Enkele mannen van Loenhout wilden nog eens komen trainen voor de duatlon van 21 juli en waren zelfs even teleurgesteld toen de voorzitter met zijn reglement binnenkwam. “Wat voor een clubke is dat hier? We gaan toch nog fietsen?”

Volgens het reglement was de volgorde: eerst trappisten drinken en dan sprinten. Daarna een toer doen en recht naar huis. Het klassement werd vooraf reeds ingevuld. Het sprinten ging natuurlijk iets minder fanatiek recht vanuit de kroeg met bier in ons lijf. De route omgekeerd volgen was niet altijd even simpel maar uiteindelijk vonden we toch onze weg. Onderweg waren de plassen redelijk diep. Om ze te ontwijken werd er bijna tegen mekaar gereden.

Aan een vrij stuk tot aan een kapelleke in ’t bos was onze navigator efkes kwijt. Hij had onderweg een klein mankementje aan zijn derailleur moeten herstellen (dat was toch het excuus waarom hij zo laat was). Iemand viel nog tegen een boom omdat hij al te veel gedronken had (of er te slecht tegen kon). In snel tempo ging het daarna langs de vaart terug naar de Kroon. Ondanks dat er weinigen bij een normale rit vooraf pinten gaan drinken gingen de meesten toch nog even binnen.

Weekendje Malmedy

Vrijdagavond 15 juli was het zover: de start van het - wegens beperkte interesse voor de Shortbike -snel in elkaar gestoken weekendje in de Ardennen. Acht bikers waren present: Marc B, Frank L, Jurgen VDB (reeds hersteld van zijn klaplong ;-)), Kris K, Gert A, Gwen V, Jef A en Cedric F. Aan de bagage en het eten en drinken te zien leek het wel of we voor twee weken weggingen… Alles geraakte juist in de camionette en zo vertrokken we richting Oost-België.

Onze uitvalsbasis ginder was een kleine maar gezellige chalet in het dorpje Mont, op een vijftal kilometer van, en 200m hoger gelegen dan Malmedy. Vrijdagavond zat de sfeer er meteen in: Vive le vélo op tv en bitterballen, chips en pintjes in de hand. Nadat Kris had aangekondigd dat er voor zaterdag ±70km op het programma stond, zocht iedereen rond middernacht toch maar zijn bed op.

De weersvoorspellingen voor dit weekend zagen er niet goed uit, maar dat leek zaterdagmorgen nog mee te vallen: het was bewolkt maar droog. Na een uitgebreid en stevig ontbijt (met oa cornflakes, brood, spek en eieren en pannekoeken) vertrokken we om 9.30u met de auto richting Ondenval. Daar begonnen we een half uur later aan de vaste route 3. Deze startte al direct met een redelijk zware beklimming, waarbij er meerderen al spijt kregen van hun ontbijt… Na ongeveer 10km was er even verwarring toen we geen pijltjes meer zagen. Na wat rondrijden dan maar teruggereden en bleek dat we een goed verborgen pijltje gemist hadden. Kris had de routes echter goed in zijn hoofd en even later wist hij aansluiting te maken op route 4 van Sankt-Vith, via een pikdonker tunneltje onder de autostrade. De route was mooi, met veel technische singletracks, zowel bergop als bergaf. Op één van deze beklimmingen werd de eerste (en enige) valpartij genoteerd, van Gwen V die dacht dat ze toch kon blijven fietsen in plaats van af te stappen. Zonder veel erg maar wel met goed zichtbare gevolgen…

Het was al na de middag toen we in Sankt-Vith aankwamen en ervoor kozen om voor het eten nog het hoogtepunt van de dag te beleven: een bikepark dat daar recent werd aangelegd, niet voor downhillers, maar voor ‘gewone’ mountainbikers. Dit ligt tegen de flank van een berg en is opgedeeld in groene, rode en zwarte pistes. We vertrokken op de groene piste en vonden deze eigenlijk al redelijk technisch: smalle wortelige singletracks met een zeer steile klim erin. Na de eerste rode afdaling werd besloten dat we de zwarte maar gingen laten voor wat ze was… Er was in dit bikepark ook een techniektrainingszone gebouwd, met zeer smalle bruggetjes, balken en een wipplank om over te rijden. Ook hier werd duidelijk dat onze techniek niet zo goed is als we wel denken: van degenen die zich waagden aan de hindernissen slaagde alleen Jef A erin om op zijn fiets te blijven. Van het ronddollen in dit park had iedereen grote honger gekregen dus zetten we ons op het eerste terrasje dat we tegenkwamen, waar vooral veel cola en spaghetti werd besteld. De vriendelijke Duitstalige eigenares zorgde dat we allemaal met een volle maag en volle bussen terug op pad konden en werd hiervoor bedankt met een ‘gulle’ fooi…

We vervolgden onze weg op route 4, die wel iets saaier werd met lange rechte stukken asfalt en grind; het gemiddelde werd hier wel wat opgetrokken. Uiteindelijk kwamen we terug bij het punt met het tunneltje en vervolgden we de route die we ’s morgens begonnen waren. Hierop kregen we nog een paar nijdige klimmen en bijna niet te rijden afdalingen; route 3 van Ondenval is echt wel een aanrader! Terug aan de auto’s vertrokken we snel richting huis om nog wat van de koers te zien maar nadat Frank op de radio hoorde dat er een Belg voorop was stopten we bij het eerste het beste café en konden nog juist de laatste 3 km zien en werden we bijna euforisch toen Jelle van Endert over de finish reed. Dit kan bij sommigen ook gekomen zijn door de dame die het bier en de zoutjes bracht. Pas getrouwd of niet maakt hierin blijkbaar geen verschil…

’s Avonds was er een bbq gepland, maar omdat het ondertussen was beginnen regenen en Jef voor een tafelgrill had gezorgd, genoten we allemaal samen aan tafel van een energierijke maaltijd bestaande uit lekker vlees van Van Looveren, pastasalade, veel groenten en verse broodjes. Iedereen was overvol toen hij/zij van tafel ging en in de zetel plofte voor een nieuwe aflevering van Vive le vélo.

Zondagmorgen was het weer iets minder, een smosregen die er niet uitzag alsof het snel zou stoppen. Met regenfrakskes aan of op zak vertrokken we deze keer met de fiets voor de routes van Malmedy zelf. De rode route liep praktisch voorbij het huisje dus startten we daarmee. Deze route leidt langs enkele touristische passages zoals de rivier Warche die enkele keren wordt over-/doorgestoken, kasteel Reinhardstein (dat we niet zagen) en het stuwmeer van Robertville. Bij één van de bruggetjes over de rivier deed Cedric een ongelukkige jump op een kei en spoot de melk letterlijk uit zijn achterband. Jammer genoeg werd zijn velg hierbij beschadigd en moesten we een binnenbandje steken om verder te kunnen. Aangekomen in Malmedy kozen we nu voor de groene – makkelijke - route, waar enkele pittige beklimmingen in zaten en die eigenlijk verrassend mooi was. De regen was intussen gestopt en we konden zelfs op een terrasje in Malmedy gaan lunchen en af en toe van de zon genieten. Na het eten deden we nog de blauwe route, die ook weer aan ons huisje passeerde. Hier lieten Cedric en Jurgen weten dat ze liever al aan de afwas begonnen dan nog voort te rijden, als echte nieuwe mannen ;-). Regenjasjes en ander overbodig gewicht werd achtergelaten en de overgebleven zes reden voort via de blauwe route naar Malmedy om daar nog het tweede deel van de rode te doen. Deze begint met een steile asfaltklim waarbij Marc zijn ketting het grote vermogen niet meer aankon en het begaf ; als ervaren marathonrijder heeft hij echter altijd het nodige materiaal bij en werd dit op korte tijd verholpen. We genoten boven nog even van een ‘Point de vue’, reden een snelle afdaling en namen dan de laatste lange beklimming richting chalet. Naar het schijnt werd de eindsprint hier gewonnen door Gert, na foutrijden van Marc die tweede werd, vóór Jef.

In de Tour zagen we Cav nog voor de zoveelste keer winnen, we deden de maaltijd van gisteren nog eens over met de overschot, Gert deed eindelijk de afwas die hij beloofd had ;-) en dan was het tijd om alle spullen bijeen te zoeken en richting Brecht te vertrekken. Omstreeks 21.45u waren we terug op het pleintje.

Conclusie: ik denk dat iedereen het een zeer geslaagd weekend vond, goed voor in totaal 148km en 3000hm bikeplezier, mooie tochten, mooie omgeving, goed gezelschap en het weer dat enorm meeviel. En bijna al het eten is opgeraakt…

DE KROCHTEN

Vandaag stond het trainingstoerke van Ken J op het programma. Sinds enkele jaren heeft hij niet meer de tijd om op dinsdag met ons mee te fietsen, maar gelukkig voor ons maakt hij één dinsdag in het jaar tijd vrij, voor de Brachtse Bikers.

Tijdens die avond neemt hij ons mee naar zijn MTB trainingsparcours, want af en toe zit hij nog wel eens op die fiets. We keken er al naar uit, want Ken had laten weten dat hij een verlenging had. Een keer iets anders kan geen kwaad. Aan de Kroon stond echter weinig volk, enkele vaste waarden die er niet waren maakten het verschil. Vermoedelijk zat de voorspelde regen er voor iets tussen.

Het zag er nochtans niet zo heel slecht uit. Een beetje regen maar daar kunnen we tegen. We keken eens rondom en zagen dat er ook lichtere stukken tussen zaten. We vertrokken richting Loenhout om na de brug links naar het MD te rijden. Via de gekende weg kwamen we uit op het Neerven. Vanaf nu gaat het over rustigere verharde wegen richting Nederland. Net toen het iets harder begon te regenen, konden we het bos in. Gelukkig maar, want doorgaans word je daar minder snel nat.

We singletracken er op los en het mulle zand licht er verraderlijk bij, immers boven op het mulle gedeelte, heeft het het uitzicht van iets harder gekregen. We komen er zonder kleerscheuren door, daar niet van. Het begint echter ook stevig door te regenen in het bos en we rijden steeds vaker door grotere plassen. Als we even een asfaltfietspaadje nemen, blijkt dit verstopt te zijn onder de modder.

We rijden tot het verste punt om dan terug te keren. Van een verlenging is alvast geen sprake meer want het is veel te donker geworden in het bos. We houden ook nog even halt want Bart A rijdt zijn ketting krom. Als een volleerd MTBer heeft hij alles bij en de ketting wordt snel terug op de tandwielen gelegd. Het regenen is er niet op geminderd en we besluiten om door het bos terug richting Brecht te rijden.

Het bos is intussen omgeschapen in een heuse vijver en we raken nog maar amper zand dat boven het waterpeil ligt. We rijden van de ene plas naar de andere en zelfs de hardere paden zijn niet meer te zien door de overvloed aan regen.

Spijtig, want Ken kent zijn weg er goed en toonde ons de vele mooie singletrackpaadjes. Bedankt Ken en hopelijk mogen we volgend jaar wel ten volle genieten!

Scott Scale Special

De vakantie-periode begint zijn tol te eisen. Slechts 13 bikers (9A + 2B + 2L), terwijl we enkele maanden terug met 42 waren. Doch niet getreurd: het weer is goed en iedereen heeft er weer zin in. De nummer 1 en 2 van het klassement offerden 5 punten op om te laat te komen, hoewel deze onderling niet afspraken. Bart A is blijkbaar nog niet bekomen van zijn vrijgezellenavond (Kris D, Stijn B en Raf VL wel)

A en B vertrekken samen voor de steeds weer uitdagende Scott Scale Special richting het Fort van Merksem. Telkens slagen de 2 sterkste SS-rijders er in om nieuwe off-road stukken (en afdalingen) toe te voegen aan het in grote lijnen gekende parcours. Via de 1e afdaling op de Hoge Mereyt bereikten we de weg langs de TGV-draad, waar we een jong koppeltje betrapten. De mooiste helft van het duo voelde zich duidelijk gegeneerd, de andere helft trok er zich niks van aan en was nog aan het (na)genieten.

Via De Mick en de E10-plas bereikten we de Golf van Brasschaat, waarachter een klein fun-parkske ligt en waar een lokale BMX’er een kleine demo gaf. Tom d’Joos liet merken hier ook wel wat ervaring in te hebben. In het park van Brasschaat verbaasde deze laatste iedereen door al bunny hop-gewijs over een dikke boom te springen. Het lukte net niet helemaal (de achterband kwam neer op de boom), maar hij kon verder rijden zonder voet aan de grond te zetten. Ik ben redelijk zeker dat niemand van de A-ploeg dit zou durven / kunnen / willen proberen.

In het Fort van Merksem kon de pret helemaal beginnen. Mil en Tom hadden hier weer heel wat leuke afdelingen in petto. Doordat iedereen zichzelf, en zijn/haar fiets, al behoorlijk goed kent, waren er verrassend weinig valpartijen te bespeuren. Iedereen die besloot de afdalingen aan te vatten, bracht dit meestal ook tot een goed einde. Frank L had voor deze tocht een camera meegebracht en kon hoogstwaarschijnlijke enkele spannende fragmenten vastleggen.

Zoals steeds kunnen we ons na dit fort ook nog aan enkele afdalingen verwachten, meestal door een brug over de autostrade langs de ‘verkeerde’ kant af te rijden … De laatste 10 km zijn we Gwen nog kwijtgeraakt, en Tom d’Joos liet net voor de eindspurt ook weten dat zijn pijp bijna uit was. Tom T zou als eerste de Krekelbergstraat bereikt hebben, net voor Kris D. Deze laatste (in zijn sixpack) en Gwen (arm) bleken onderweg door een of ander insect gestoken/gebeten te zijn. Hopelijk hebben zij hier achteraf niet te veel last van.

Op de Gemeenteplaats aangekomen, placeerden we ons op het terras naast een bende luidruchtige dames van rond de veertig, die vermoedelijk (lees: hopelijk) al en pint of 10 uit hadden. Bedankt Mil en Tom voor deze weerom geslaagde SSS !

VELUWEZOOM

Vanmorgen om 7 uur was er afgesproken voor de jaarlijkse B2-daguitstap, die dit jaar door de geheimzinnigdoenerij van de tochtuitstippelaars ook werd uitgeroepen tot verrassingsrit. Er waren (maar) 5 bikers op dit vroege uur uit bed geraakt: Kris K, Frank L, Kristof VL, Kristof J, Gwen V.

Net voor vertrek onthulde Kris dat de bestemming voor vandaag Arnhem in Nederland was, meer bepaald de deelgemeente Dieren, waar we de afgepijlde route van de Posbank in en rond Nationaal Park Veluwezoom zouden rijden.

Na een autorit van 1u45 en nog een boterhammetje voor extra krachten vatten we om 9u de tocht aan. Het was direct duidelijk dat dit geen simpel ritje zou worden: de route bestond in de eerste kilometers uit zanderige singletracks met redelijk veel wortels, en leken voor geen meter te bollen. Na enige tijd werd duidelijk dat dit kwam omdat het hier bijna constant vals plat was, op en af maar toch vooral bergop naar mijn mening. Gezien de route in twee richtingen afgepijld was, was het af en toe uitkijken voor bikers die uit de tegengestelde richting kwamen.

We passeerden enkele mooie stukken heide - die spijtig genoeg op dit moment nog niet in bloei staat - waar de nodige los-zand-stroken doorliepen. Hierna gingen de singletracks over in bredere, rechte paden, die wel constant op en af bleven gaan. Er liepen zeer dikwijls geasfalteerde fietspaadjes naast deze wegen, maar zoals echte bikers lieten we deze links liggen. We kwamen wel zeer veel fietsers en wandelaars tegen op deze paadjes.

De route loopt door een nationaal park waar ook dieren vrij mogen rondlopen, en dit ondervonden we toen we midden op de weg een kudde langharige runderen met gevaarlijk uitziende horens tegenkwamen (zouden Schotse Hooglanders zijn).

Ze waren echter vreedzaam aan het herkauwen en bleven rustig op het pad in de weg liggen.

Na ongeveer 35km werd de route plots een stuk uitdagender: korte, steile hellingen wisselden af met technische afdalingen. Jawel, we waren nog altijd in NEDERland!

Toen we op een bepaald moment een uitkijkpunt passeerden, wou Frank L gaan kijken wat er te zien was. Deze omweg hebben we ons niet beklaagd: je had hier een uitzicht over een enkele vierkante kilometers heuveltjes begroeid heide (de Posbank), nog nooit ergens anders gezien! Dit is waarschijnlijk wat Bart VDB bedoelde met "De heuveltjes van Erika" ;-).

Na 40km kwamen we bij de geplande stopplaats voor het middageten, maar omdat het nog wat vroeg was had Kris een tiental kilometer bij verzonnen, waarbij we in en rond de bovengenoemde heide ronddalkten, hierbij enkele trappen omhoog probeerden te fietsen, en al een stuk van de nog af te leggen route in tegengestelde richting reden.

Daarna was het hoog tijd om energie bij te tanken. We deden dit in een brasserie aan het bezoekerscentrum van de Veluwe, waar tevens de officiële start van de route ligt. Na een op en top Hollands middagmaal kregen we nog enkele pittige beklimmingen voor de wielen, waarna de route terug wat vlakker (lees: vals-platter) werd en we na 68km en 925hm onze startplaats bereikten.

Conclusie: een mooie en verrassend zware route die bijna 100% off-road loopt (zoek dat maar eens in België), met enkele klimmetjes die eerder doen denken aan de streek rond Aarschot en Brussel dan aan het "vlakke" Holland. Enige minpunt is de lage opkomst, wat jammer is als je weet dat twee bestuursleden verlof namen om deze rit te gaan verkennen…

Gwen V

ZOERSEL

Kleine opkomst, maar door de weersvoorspellingen is dit misschien niet al te gek. KaDee raadt aan om naar het oosten te rijden, maar de voorzitter is van mening dat we zowieso regen op ons dak gaan krijgen.

We volgen natuurlijk allen onze voorzitter, want deze heeft reeds een plannetje. Eerst wandelen we doorheen het Kooldriespark (het blijft een mooi paadje om mee te grabbelen). Na een inschattingsfoutje moet Kris K toch nog even voet aan de grond zetten, maar de precieze reden ben ik vergeten.

Aan de Pampas worden zoals gewoonlijk de straffe verhalen van onze jonge jaren bovengehaald over het uitgaan. Intussen is het donker geworden en begint er stilaan regen uit de lucht te vallen. Misschien nog wel een geluk, want na twee trappen dreef het zweet al van onze ruggen. Maar het blijft maar geven en de wind werkt ook nog eens tegen om snel onze schuilplaats op TripleTreeMountain te bereiken. Voor de ene was er hagel bij, andere bikkels houden het dan op grote regen en heftige wind. De Frank (DB) was er niet bij, dus hierover uitsluitsel verkrijgen zal tegenslagen.

Kris K houdt niet van schuilen en na enkele overtuigingszinnen (lees: 'kom we rijden door') wagen we ons terug in de plenspartij. De bospaadjes zijn omgetoverd in rivieren en beekjes. Klagen over de droogte heeft weinig zin vandaag.
We rijden snel Sint-Antonius binnen en vanaf daar begint een ware dalkpartij door allerlei domeinen waar we nog niet geweest zijn. Op een gegeven moment komen we bij een tennisterrein (alwaar Tom T deskundig laat zien hoe je een trap oprijdt) en vinden we een sluikroute tot een nog grotere speeltuin. Wanneer echter de eigenares zegt: 'Zoude niet beter terug naar de baan rijden in plaats van in mijnen hof', doen we dat ook.

Op richting Brecht. Sommigen bibberen al als ze even moeten stilstaan, anderen bedenken dat ze dit jaar voor de eerste keer hun fiets gaan moeten kuizen. We rijden nog door Zoerselbos en komen zo in Halle uit. Daar denken we nog even dat de voorzitter het bekende 6uren parcours gaat meenemen, maar niets is minder waar. We rijden naar het funpark (dat niet meer zo funpark is intussen). Hier blijven we niet lang en rijden dan als een hst naar Brecht via de vaart. Kris K moet de rol occassioneel lossen. Wij vermoeden dat hij te kampen had met versleten remblokken.

Met het water nog in onze schoenen komen we aan de Kroon aan, waar de meesten kiezen om gewoon naar huis te bollen.

MTB TIJDRIT

1. Bart Anthonissen - 26min59

2. Marc Bevers - 27min17

3. Tom Truyen - 27min32

4. Gert Anthonissen - 27min44

5. Mil Donckers - 28min16

6. Jan Thijs - 28min30

7. Benny Carvers - 28min34

8. Kristof Van Looveren - 28min40

9. Cedric Floren - 29min26 (1e B)

10. Kurt Martens - 29min35

11. Kris Kustermans - 29min59

12. Kristof Joosen - 30min05 (2e B)

13. Bart Huyskens - 33min46 (3e B)

14. Gwen Voets - 35min59

15. Frank Lauryssen - 39min03

16. Jurgen Van den Broeck - DNS

BOIS DE L'ETOILE

De rit van vandaag werd niet aangekondigd via #twitter en dat is blijkbaar niet zo'n goed idee. Mil D was de grootste afwezig, kort gevolgd door Tom T (klassementsgewijs dan). Vermoedelijk waren die gasten ofwel hun S3 of de tijdrit aan het voorbereiden.

Kris K wou eens gaan kijken naar de werken aan de Brechtse Ring. Buiten wat bouwvakkers was daar weinig te zien, waardoor we maar uitweken naar Wuustwezel. Eerst rijden we rond het MD, maar aangekomen in Ww, kiezen we voor de rupsbandensporen van het MD. Zou het hier zijn dat Cedric F over een boomke gevallen is?

Na het Achterbrug, de oversteek van de Kleine Beek komt de Spiegel aan de beurt. Ben V voelde zich een beetje belachelijk dat onze tochtuitstippelaar beter zijne weg kent in den Ben zijnen hof. Via de Kruisweg maken we de verbinding naar de Mastendreef en het nabij gelegen kasteeldomein. Zoals we al eerder hebben laten zien, vormen de lanen en dreven hier een echte ster. Na bijna elke weg te hebben doorkruist, wordt het de beurt aan Bart A om de fakkel van Kris K over te nemen. Op zijn trainingsparcours weet hij immers beter de weg.

Eerst nemen we elke singletrack in de buurt van den tennis te grazen om dan het crossparcours aan te doen. Hier was het nog niet gelijk getrokken na de internationale motorcross, dus voelde Raf VL zich in zijn sas. Het was blijkbaar lang geleden dat de thuisrijder hier was geweest, want het binnenbos lag nog vol met dennenproppen.

Aan de Kalmthoutsesteenweg deden we nog twee bosjes aan (met in het laatste een vrij stuk). Vervolgens ging het richting het MD, over het Smoutven en de Lunes. Het Uilenbos en Wuustwezels mooiste singletrack mochten natuurlijk niet ontbreken in deze rit.

We reden terug richting Brecht, maar terug onder het commando van eerste sergeant Kris K. Dit had zo zijn gevolgen.

Als kers op de taart werd het gekende aankomst omgekeerd en won Bart A voor Gert A en Kristof VL. Dat de Anthonissens het voor het zeggen hadden bleek dus niet enkel in het vrij stuk, de eindspurt maar ook in de spurt die meestal door de geklopten wordt verreden.

NIEUWE OORDEN

Het was zowaar de eerste dinsdag van het seizoen dat er regen in de lucht hing. Buienradar had inmiddels al regen voorspeld, maar toch waren er nog velen zonder regenjack. Maar als dan onze voorzitter met vestje verschijnt, dan weet je al hoe laat het is. Hij zal niet van plan zijn om voor de regen in de Kroon aan te komen. Zo moet het eigenlijk, we zijn niet van suiker, maar toch...

We rijden richting Wuustwezel, draaien de Hoekstraat in en voilà, we zijn vertrokken. Laat het off-road gedeelte maar komen. Tegen een mooi tempo rijden we richting MtH om daar het domein van de Mick in te rijden. Na enkele nieuwere of zelden gebruikte lusjes rijden we via de Pauwelslei langsheen de golf van Brasschaat. Dit zal niet het enigste nieuwe van onze tocht blijven.

Op het lokale BMX-parcours blijven we heel even hangen, maar niemand die zich geroepen voelt om zich te wagen aan enkele jumpkes. We nemen ook nog even de bijhorende klim mee en hier staat Bart A dan met zijn grote wielen, helemaal stil... of toch niet helemaal?

Helling af (deze keer leek het wel of iedereen ook naar beneden reed) en hop naar het Peerdsbos. Daar draaien en slingeren we rond het kasteel tot groot jolijt van de koptrekker. Op de startstrook van de jaarlijkse veldrit tijdens de Achtkamp want onze voorzitter zich onoverwinnelijk, al moet hij op het einde toch nog iemand met grotere wielen voor zich dulden (tot zijn grote spijt).

Op één van de dolomietpaadjes gaat Felix Q er nog even bij liggen. Zonder al te veel erg blijkbaar, want hij staat snel weer recht. Tijd om andere oorden op te zoeken en we steken de A1 over om een ander, nieuw, domein in te slaan. Dit is nieuw voor ons en ook voor Kris. Hij moet er zelfs een plannetje bij raadplegen. Op de GPS-track is mooi te volgen dat het hier niet van een leie dakje verliep. Het is intussen ook stevig beginnen regenen en dat tast de oriëntatie van de voorzitter aan.

Dan maar snel naar huis, na een regenjas-aandoen-pauze-voor-diegenen-die-er-één-bijhebben, en we rijden via de rechterkant (of de off-road-zijde) van het Kempisch Kanaal richting Brecht. We besluiten niet te spurten maar wel om het tempo te onderhouden. Zo komt het toch weer dat iedereen druppelsgewijs binnenrijdt...

VORSSELMANS-VERVOER VAN DYCK SPECIAL

Dankzij de oproep via onze nieuwe Twitter-account, stond er een hele bende te wachten aan De Kroon. Deze keer geen Ladies-ploeg want die waren op afzondering. Wel een kleine B-ploeg (examens?), die besloot met hun grotere broers aan te sluiten.

We rijden opnieuw naar de Vaart, richten ons ros naar links en hopsakee we zijn vertrokken. We hebben net enkele meters off-road gebold of een lid van de B-ploeg heeft een lekke band. Geen probleem, het wordt opgelost en we rijden verder. Vroeger werd deze special deels genoemd naar één van onze sponsoren, maar wegens de drukke verkoopspraktijken heeft de zaakvoerder weinig tijd om te verkennen. Wel regelt hij onderweg een drinkplaats (die uiteindelijk niet nodig blijkt te zijn).

De twee tochtuitstippelaars, Benny C (van Vorsselmans) en Dirk VD (van Vervoer Van Dyck) komen ons al tegengereden. Gezien hun woonplaats, was het gemakkelijker om onderweg aan te pikken.

Het crossparcours wordt aangesneden en het is al duidelijk dat we met een grote bende onderweg zijn. De B-ploeg moet ook nog wennen aan het hogere tempo. We kruisen zo maar eens snel het parcours, want de heren tochtuitstippelaars hebben nog meer in petto.

We rijden ditmaal gestructureerder doorheen de bossen die Rijkevorsel rijk is. Benny kent hier overduidelijk goed zijn weg. Hij plaatst er nog enkele houtconstructies in en stukken mul zand. Na een valpartij van Tom d'J in zulk los zand, beslist de meerderheid van de B-ploeg om op zichzelf verder te rijden.

Wanneer we deze bossen uitrijden, valt Raf VL nog nadat hij na een speelpartijtje met Mil D aan het kortste eind trekt. Benny (dieje van de Vorsselmans) laat ons nog even Beerse zien en dan is het de beurt aan Dirk (dieje van Vervoer Van Dyck) om zijn trainingsparcours te tonen. Als een echte tarzan slingert hij tussen de bomen. Al een geluk dat jullie verslaggever over een snelle 29er beschikt, of dit waren de laatste regels van het verslag geweest omdat hij er niet meer bij had kunnen zijn.

Intussen zitten we al op grondgebied Merksplas en rijden we een gedeelte over de plaatselijke Bloso-route. Een leuke afwisseling van singletracks en bredere paden. Als mijn geheugen nog goed is, is dit ongeveer het leukste stukje van die vaste route. We hebben al een tijdje afscheid genomen van Stijn B (rug?) en nu is Wim E aan de beurt. Een losse trapas is de reden van zijn vroegtijdige uitschakeling.

De heren C en VD begeleiden ons nog naar Sint-Jozef en zo kiezen wij voor het gerenoveerde jaagpad. De kanonnen (Mil D, Gert A, Tom T) zetten zich op kop en in een wip zijn we terug in Brecht. Aan De Kroon worden vandaag meerdere fietsen vastgelegd, want niemand wil zijn ros kwijt (op een paar Merida-bikers na...). Graag besluiten we nog met het feit dat Kris K deze keer niet gevallen is.

SALPHEN-ZOERSELBOS

Historisch moment, onze voorzitter arriveert te laat aan de Kroon. Een gevolg van het alleen-wonen? Sloeg het patattenschillen tegen, was de pasta overgekookt, moest hij nog snel een wulpse griet buitenwerken of was hij gewoon voor tv in slaap gevallen? We zullen het waarschijnlijk nooit weten, want niemand durfde het te vragen.

Maar we hebben hem nodig voor een mooie rit en dat bleek dan weer vandaag, niets op aan te merken, en dan wachten we graag op hem. Wie ook niet van de partij was bij het vertrek maar al wel aan de vertrekplaats was geweest, was Stan F. De onfortuinlijke biker die vorige week zijn derailleur verloor, had zijn lichtjes vergeten. Een eervolle vermelding dat hij ze thuis is gaan halen. Dat hij te laat ging komen, stond bij deze vast. We pikten hem op ter hoogte van Kraaienhorst. Wij hadden toen al een paar kilometers langsheen het kanaal geföhnt.

In een rotvaart ging het richting Westmalle, om dan af te wijken naar Oostmalle. Kris heeft goed op de kaarten van de VWB-toertochten gekeken en dat brengt op. We rijden, zo lijkt het, meer off-road tegenwoordig om verbindingen te maken. Op weg naar de Renesse is er een eerste valpartij. Een uit de kluiten gewassen greppel verspert ons pad. Tom T kon deze nog net handig ontwijken, maar Jan T (met zijn kleine wieltjes?) gaat tegen de grond. Van het verschieten gaan ook Raf VL en nog iemand in de netels. We trekken ons terug op gang, maar we worden opgehouden door een platte latex binnenband van Rudy D. De eerste verse binnenband is ook een lekke, maar Rudy tovert nog een nieuw latex binnenbandje uit zijn rugzak.

Op een tochtje doorheen het domein van de Renesse stoten we (per ongeluk) op een 'montée impossible' maar voor enkele onder ons is die zo overwonnen. Tom T is de fanatiekste omdat hij er vorige week niet bij kon zijn. Op dat moment blijkt dat Orbea en krachtpatserij niet steeds helpen om boven te geraken. Gert A heeft nog even een gevecht met zijn body...

Via dolomietpaden rijden we naar het vliegveld van Oostmalle. Kris heeft de kaarten bekeken en heeft ergens een singletrack opgemerkt. Bij het inrijden van deze singletrack (waar door de eerstvolgende genoemde veel aandacht aan wordt besteed) gaat Kris K plots tegen de grond. Zijn benen kunnen het mulle zand niet aan. We rijden verder richting Wechelderzande langsheen deze singletrack, als wordt deze een tweespoorspad. Wanneer we terug op een singletrack komen is er weer een valpartij. Een onaangekondigde omgevallen boom kan door enkelen niet worden ontweken.

Richting Zoersel nu, want dat blijkt de eindbestemming te zijn. We rijden op een normaler tempo langsheen het Blommerschot en onze voorzitter geeft instructies zodat hij niet op kop moet rijden. Hier heeft hij misschien later spijt van. Bij het uitrijden van een poortje, merkt hij een paaltje niet op en gaat er met zijn knie tegen. We lassen nog een 'vrij stuk' in en naderen zo de autosnelweg. We volgen deze even richting Antwerpen maar besluiten dan wijselijk dat we naar Brecht moeten. We rijden zo Zoerselbos in en berijden paadjes die we nog niet veel gezien hebben.

Nu gaat het in een quasi rechte lijn naar Brecht, via Drieboomkesberg. Bij het noemen van dat laatste huiveren de meesten, zeker als het zo laat in de rit valt want dan komt het PR-stuk er aan. Bart A blijkbaar niet en zet het als eerste in. In de laatste 400 meter wordt hij echter nog gepasseerd door een tiental bikers, maar hij weet uiteindelijk nog als derde te finishen, achter Hugo K en Marc B.