Berendrecht Viewpoint aka Dauwtrip

Vrijdag 1 mei stond al bij 16 A'ers sinds geruime tijd in de agenda aangestipt. Het was wel al om 5 uur vertrekken, maar dan namen ze er maar al te graag bij. Wie er weeral (voor de 3de keer) ontbrak, was de man met het idee, Sven L. Blijkbaar staat het teerfeestje van een paar pottenstampers uit Loenhout (en omstreken) op Koninginnedag geprogrammeerd.

Iets na 5 begonnen we er aan (eerst moest er verteld worden hoe iedereen uit bed was geraakt). Tom T en Mil D hadden de taak op zich genomen om een tochtje uit te stippelen. Deze diehard MTB'ers maken er steeds grondig werk van (zie Scott Scale Special vorig jaar) en wij (het bestuur) waren er dan ook heel gerust in.

De aanloop was even over de baan, maar in het donker was dat niet zo erg. Net voor Overbroek-city werd een onbekend stukje aangesneden. Kort, maar dat was niet zo erg zo vroeg. Vervolgens ging het over grove dolomiet naar het MD.

Van Brasschaat ging het via het anti-tankkanaal over naar Putte/Stabroek via Kapellen. Bij de doorsteek van een beek (zonder water, waar de tochtuitstippelaars wel op hadden gehoopt) kreeg Wim E af te rekenen met een snake-bite. Hilariteit alom want Wim E en banden... Gelukkig kon hij op de hulp van onze twee Jan'nen rekenen. Er wordt iedereen gevraagd snel even zijn eigen banden te checken en gelukkig, Frank L staat ook plat (zijn band dan natuurlijk). Wim E zijn band is net iets voor die van Frank L hersteld en maakt hiervan gebruik om nog een kakske te draaien (voor de eerste keer).

Vanaf Stabroek gaat het naar de Antwerpse Haven en Berendrecht. De gasten hebben nen berg gevonden, en daar moeten we op natuurlijk. Dat lukt iedereen wel. Bij de downhill kiezen Kurt M en Gwen V wel voor de aangelegde trap. We hebben het verste en hoogste punt bereikt, tijd om terug te draaien. Dit gaat even richting Putte en haar Moretusbos. Hier zijn mooie singletracks te vinden en daar wordt dan natuurlijk gebruik van gemaakt. Aan het Koetshuis wordt een terraske voorgesteld. De Moldaviër van wacht kan ons enkel een plat waterke aanbieden waarvan we wel gebruik maken. Lang blijven we niet zitten, want de achterliggende beek geeft een onaangename geur af. Voor Wim E is het tijd voor kakske nummer 2.

Stijn B is ondertussen gewend aan zijn nieuwe klikpedaals en na 3 maal stilstaand vallen is het iemand anders die voor oponthoud zorgt. Kurt M rijdt lek met zijn ... euuuuhhh ... (hoe heet dat weer...). Het geeft in elk geval 5 strafpunten.

Op het klein schietveld valt Bart A op een helling door het verkeerd schakelen. De bikecollega's dringen er echter op aan om dit in het verslag te vermelden. Bart A wenst op zijn beurt dan weer Stijn B te bedanken voor de snelle opvang dat erger heeft vermeden.

We zijn er bijna en Benny C weet dit te appreciëren. Zijn turbo is afgeslagen en thuiskomen moet nog net lukken. Gert K en Gwen V vinden dit niet zo heel erg, de anderen denken nog maar aan één ding, de eindspurt (en eigenlijk ook aan de komende brunch). Deze keer (en net daarom hoogst verbazingwekkend) ligt de meet na meer dan 300 meter beton !?! Soit, na stevig kopwerk van den Bougie en Bart Cannondale, wint Tom T voor Jan M en Bart A.

Bedankt voor de tocht Scotters!