zondag 1 mei 2011

FLASH ULTIMATE aka DAUWTRIP 2011

Na enkele maanden van voorbereiding was het eindelijk zover, zondag 1 mei 2011, de dag van de dauwtrip. Om 4u ging de wekker af, zo kon ik me alvast rustig mentaal voorbereiden op deze hoogdag. Ik had immers goed geslapen en had er nog niet van wakker gelegen. Tot mijn grote vreugde ging ook zondag 1 mei een stralende dag worden, meer kon ik me alvast niet wensen. De afgelopen weken was het overwegend droog gebleven zodat ook de nattere stukken uit het parcours er droog zouden bijliggen.

Om 4u30 vertrok ik richting Brecht, voor het eerst die ochtend kwam ik tot het besef dat het toch wel vroeg was, ik voelde me bijna mottig en gelijk een zombie op mijn 29er zitten. Kristof VL was al present aan de Chiro-lokalen en kort na mij kwamen de meesten al toe. Nog even een cola of waterke en we konden van start. Het was dan ook klokslag 5u00 toen we vertrokken. Bij vertrek was het nog goed donker, maar je zag dat de zon zijn werk aan het doen was. De Hoekstraat was nog donker en ook het smal spoorke aan het stenenpad lag er nog te donker bij, maar vanaf dan beterde het enkel maar. Toen we het Klein Schietveld inreden, moest ik nog net gebruik maken van Mils licht om het spoor goed te vinden, maar vanaf het militaire vliegveld was alles goed zichtbaar. Toch voor sommigen, want spoorzoeker bij uitstek Kris K maakt hier nog een tuimeling waardoor we voet aan grond moeten zetten. Het ideale tijdstip voor de meesten om te checken of ze alles bij hebben, banden nog hard staan enz.

Het is toch een ongelofelijk gevoel om al aan het MTBen te zijn, wanneer de zon nog echt moet verschijnen. Het is rustig (op een krakende Scott na) en we hoorden de vogeltjes al goed fluiten. Voor sommigen deden we een bekende route, namelijk de Taurine Special van vorig jaar kende ongeveer dezelfde aanloop. Toen deden we maar een klein gedeelte van de KH aan, maar deze keer gingen we er dwars doorheen, op zoek naar de Paalberg. Deze net van Vogelkers ontdane puist lag mooi te blinken van ver. Inmiddels hebben we de Nederlandse grens bereikt en we volgen deze grens naar de Steertse Heide. Om door te rijden naar de Staartse Heide, dienden we wel van deze grens af te wijken.

In de Staartse Heide maken we onze eerste echte hoogtemeters (op de Paalberg na) en slingeren we doorheen de smalle singletrack paden omhoog en omlaag. Door een ideetje om even van het pad een spectaculaire afdaling mee te nemen, maakt Mil een mooie koprol. Ons pad werd belemmerd door een boomstam en een echte biker (dus iemand met een 29er bijvoorbeeld), springt gelijk terug op zijn bike en stuurt deze vlot naar beneden. Mil bleef echter steken met zijn bmx-wieltjes en dat leverde hem een geschaafde elleboog op. De Hollandseweg over en dan volgen er nog enkele steile hellingen.

Dan volgen er enkele langere en rechtere stukken aan de vlakkere kant van de Staartse Heide. We houden echter nog niet op met hoogtemeters te maken, er komen er later nog. En beetje verder rijden we de Pottenbergen in. Zoals de naam doet vermoeden, kan het hier ook heuvelachtig aan toegaan, echter niets is minder waar. We moeten net voorbij dit domein zijn om terug te klimmen. Dan doen we dan ook op de grens van bossen en polders in Calven. Hier nemen we nog een steile en met boomwortels versperde helling mee. De afdaling is voor Stan F iets teveel van het goede en hij besluit al wandelend naar beneden te gaan.

We rijden terug naar de Pottenbegen om door te steken naar te steken naar de Dennenheuvel. Hier rijden we rond de vijver en zetten dan koers naar een heuse zandafgraving. Hier zien we niet veel van, maar we zijn op weg naar een mooie singletrack met hoogteverschillen. Deze bijna niet te vinden singletrack (die trouwens via andere invalswegen wordt aangedaan in enkele toertochten) mondt uit aan de Putseweg.

Op aanvraag van onze voorzitter wordt het tweede vrije stuk van de dag ingelast aan de Pannenhoef. Echter de voorzitter zet niet door waardoor Stijn B en Bart A met de eer gaan lopen. Omdat Stijn B zonet gewonnen heeft, nemen we nog even het crossparcours aan de Pannenhoef mee. Inmiddels zijn we over halfweg en we beginnen te snakken naar energiedrank. Jan T (aka Bobo) heeft dit geregeld, maar daar zijn we nog niet. We moeten nog via de Stoppelbergen naar de singletracks rond Camping De Watertoren. Inmiddels hebben we Mil D nog moeten depaneren. Zijn wiel loopt heel hard aan en we proberen dit op te lossen, maar er komt weinig schot in de zaak. Jan T is bereid om bij de bevoorrading zijn wiel af te staan.

Diezelfde Jan heeft in Berendrecht zijn tank geparkeerd en volgestouwd met bier, cola en fanta. Bart A heeft in zijn rugzakje nog wat proviand voorzien zodat we een beetje kunnen bekomen. Tijd om veel te palaveren is er echter niet, we moeten voortmaken.

Doorheen het Moretusbos worden nog even getrakteerd op singletracks, maar hoe meer we Putte naderen, hoe minder singletrack. Jurgen VDB zorgt nog voor oponthoud, maar gelukkig zonder al te veel erg. We zijn inmiddels op zoek naar het antitankkanaal. Dit kanaal moet ons terug naar Brecht brengen en het laatste gedeelte van de dauwtrip is ingezet. Vooraleer we echter Brecht kunnen binnenrijden, moeten we nog sporen oversteken, den Uitlegger onveilig maken en de beachpartyvilla passeren.

We besluiten de rit met hetgeen we begonnen zijn, al steken we iets sneller terug door naar Brecht. We moeten deze keer niet naar Brecht centrum. We gunnen Kristof VL en Mil D hun moment van glorie in Overbroek en stappen iets later een mooi opgestelde zaal van het Chiro-lokaal binnen. Na een verkwikkende douche zetten we het op een eten en dat smaakt! Bedankt aan alle aanwezigen!