dinsdag 23 november 2010

Nachtrit 2010

Dinsdagavond stonden we nog eens om half acht aan de Kroon, voor een jaarlijkse traditie: de nachtrit. Traditioneel zijn hier niet veel kandidaten voor, waarschijnlijk schrik in den donkere. Deze keer was er echter een recordopkomst van 13 man (en vrouw), allemaal uitgedost in fluo en met felle lampen (vooral die van lampenleverancier Cedric F). De durvers dit jaar waren: Kris K, Jan A, Tom T, Bart H, Jurgen VDB, Marc B, Marc C, Frank L, Ben V, Stijn B, Kurt M, Cedric F en Gwen V.

Er werd vertrokken via brug 11 en de linkeroever van de Vaart, om zo langs de Brechtse Heide naar Klein Zwitserland in het pittoreske Sint-Job te rijden. Na daar het jogging-pad onveilig gemaakt te hebben, namen we de Koeistraat om via de Zandbergen op de (’s Graven-)Wezelsesteenweg te komen. Daar moesten we al voor de eerste keer halt houden omdat Bart H er ineens aan dacht dat hij de batterijen van zijn lampje nog moest vervangen.

We namen het grindpad naast het Anti-Tankkanaal tot Schildestrand en dan een alternatieve route om de Turnhoutsebaan en vervolgens het fort van Oelegem, beter bekend als “Funpark”, te bereiken. Iedereen koos hier voor de ‘makkelijke’ beklimming, hoewel deze toch niet bij iedereen lukte. Boven gekomen had de tochtuitstippelaar een verrassing (toch voor de nieuwelingen): één van zijn bussen was niet gevuld met water of sportdrank, maar met een geestrijke drank, en zo werd iedereen van het noodzakelijke vocht voorzien. Bij het wegrijden uit het Funpark bleef Frank L nog bijna hangen achter een gevaarlijk uitstekend ijzer, overblijfsel van WOII.

We reden via de Anti-Tankgracht verder richting Halle, of dat was de bedoeling. Na enkele honderden meters moesten we alweer halt houden, deze keer omdat Kurt M’s trapas was losgekomen. Hoe dat kan? Dat weet alleen de fietsenmaker waar zijnen Trek juist was binnengeweest voor onderhoud.

Na dit oponthoud leidde Kris ons via de kortste weg naar de grote baan, zodat Kurt zich daar kon laten ophalen. Onderweg had Marc C nog een tuimeling gemaakt: zijn schouder deed pijn maar de lamp op zijn buik was nog heel! Van daaruit bereikten we snel het volgende off-roadstuk: het park van Zoersel (of Halle?). Hier werden enkele toertjes gereden en lieten we een groepje voorbijgangers verdwaasd achter. Zo’n snel passerende lichtbundel zien ze waarschijnlijk niet alle dagen ;-).

Via Sint-Antonius en het ziekenhuis kwamen we in het bos langs waar we normaal naar Drie-Boomkesberg rijden. Deze keer hebben we echter zo vaak gekeerd en gedraaid dat ik bijgod niet weet waar we allemaal gezeten hebben. Enige zekerheid is dat we langs de muur van de Trappisten zijn gepasseerd. Even laten kregen we trouwens weer met technische problemen te maken, dit keer bij Kris K. Hij moest aan zijn bijna-buiten-gebruik-gestelde-fiets toch nog een herstelling verrichten: de derailleurkabel was losgekomen en kon gelukkig vastgezet worden met de sleutels in de stuurpen van Ben V.

Het begon ondertussen koud te worden en zo reden we in sneltempo via de weg terug naar Brecht, juist op tijd, want toen we de Kroon binnenstapten was het juist beginnen rengeren... Buiten de technische pannes was het een geslaagd ritje, met nog een verrassend goed bereidbaar parcours en veel deelnemers!