dinsdag 24 mei 2011

SALPHEN-ZOERSELBOS

Historisch moment, onze voorzitter arriveert te laat aan de Kroon. Een gevolg van het alleen-wonen? Sloeg het patattenschillen tegen, was de pasta overgekookt, moest hij nog snel een wulpse griet buitenwerken of was hij gewoon voor tv in slaap gevallen? We zullen het waarschijnlijk nooit weten, want niemand durfde het te vragen.

Maar we hebben hem nodig voor een mooie rit en dat bleek dan weer vandaag, niets op aan te merken, en dan wachten we graag op hem. Wie ook niet van de partij was bij het vertrek maar al wel aan de vertrekplaats was geweest, was Stan F. De onfortuinlijke biker die vorige week zijn derailleur verloor, had zijn lichtjes vergeten. Een eervolle vermelding dat hij ze thuis is gaan halen. Dat hij te laat ging komen, stond bij deze vast. We pikten hem op ter hoogte van Kraaienhorst. Wij hadden toen al een paar kilometers langsheen het kanaal geföhnt.

In een rotvaart ging het richting Westmalle, om dan af te wijken naar Oostmalle. Kris heeft goed op de kaarten van de VWB-toertochten gekeken en dat brengt op. We rijden, zo lijkt het, meer off-road tegenwoordig om verbindingen te maken. Op weg naar de Renesse is er een eerste valpartij. Een uit de kluiten gewassen greppel verspert ons pad. Tom T kon deze nog net handig ontwijken, maar Jan T (met zijn kleine wieltjes?) gaat tegen de grond. Van het verschieten gaan ook Raf VL en nog iemand in de netels. We trekken ons terug op gang, maar we worden opgehouden door een platte latex binnenband van Rudy D. De eerste verse binnenband is ook een lekke, maar Rudy tovert nog een nieuw latex binnenbandje uit zijn rugzak.

Op een tochtje doorheen het domein van de Renesse stoten we (per ongeluk) op een 'montée impossible' maar voor enkele onder ons is die zo overwonnen. Tom T is de fanatiekste omdat hij er vorige week niet bij kon zijn. Op dat moment blijkt dat Orbea en krachtpatserij niet steeds helpen om boven te geraken. Gert A heeft nog even een gevecht met zijn body...

Via dolomietpaden rijden we naar het vliegveld van Oostmalle. Kris heeft de kaarten bekeken en heeft ergens een singletrack opgemerkt. Bij het inrijden van deze singletrack (waar door de eerstvolgende genoemde veel aandacht aan wordt besteed) gaat Kris K plots tegen de grond. Zijn benen kunnen het mulle zand niet aan. We rijden verder richting Wechelderzande langsheen deze singletrack, als wordt deze een tweespoorspad. Wanneer we terug op een singletrack komen is er weer een valpartij. Een onaangekondigde omgevallen boom kan door enkelen niet worden ontweken.

Richting Zoersel nu, want dat blijkt de eindbestemming te zijn. We rijden op een normaler tempo langsheen het Blommerschot en onze voorzitter geeft instructies zodat hij niet op kop moet rijden. Hier heeft hij misschien later spijt van. Bij het uitrijden van een poortje, merkt hij een paaltje niet op en gaat er met zijn knie tegen. We lassen nog een 'vrij stuk' in en naderen zo de autosnelweg. We volgen deze even richting Antwerpen maar besluiten dan wijselijk dat we naar Brecht moeten. We rijden zo Zoerselbos in en berijden paadjes die we nog niet veel gezien hebben.

Nu gaat het in een quasi rechte lijn naar Brecht, via Drieboomkesberg. Bij het noemen van dat laatste huiveren de meesten, zeker als het zo laat in de rit valt want dan komt het PR-stuk er aan. Bart A blijkbaar niet en zet het als eerste in. In de laatste 400 meter wordt hij echter nog gepasseerd door een tiental bikers, maar hij weet uiteindelijk nog als derde te finishen, achter Hugo K en Marc B.