dinsdag 11 mei 2010

Halle

Wat een weer - al hadden alle afwezigen natuurlijk weeral ongelijk! Door de regen maar snel naar de Kroon afgezakt en daar nog een kwartiertje zitten keuvelen met de O'broekse posse (den Tom rekenen we daar soms nog bij). Het duurt enige tijd vooraleer we mensen van Bracht centrum zien aankomen. Kris K is eigenlijk de laatste (na klokslag half acht moet hij zijn rood taske nog binnen gaan zetten...). Hugo K moet eigenlijk strafpunten krijgen voor het te laat arriveren (niet dat we ons vertrek daaraan hebben aangepast).

Over één ding waren we het alvast eens met de voorzitter, het funparkske in Schil, dat moest er vandaag toch maar eens aan geloven. De voorzitter liet echter al vallen dat dat per ongeluk op de route zou liggen. Ola, 'per ongeluk', dat beloofde alvast veel moois. Ik heb de troepen nu niet geteld, maar er was tevens een grote opkomst bij de Ladies (zou Marc B daar voor iets tussenzitten?) en ook de B-ploeg had een mooie opkomst gezien het weer.

We beginnen er iets na half acht aan en rijden richting de vaart en duikelen even later de Brachtse Hei in. Enkele weken geleden lieten we hier nog een grote stofwolk achter waardoor er enkele vliegtuigen niet konden vertrekken of landen, vandaag waren de plassen nog net niet te groot. Het was nog druk op de weg, want het duurde een tijdje vooraleer we de Abdijlaan konden oversteken (we waren langsheen het Marbelenven gekomen).

Om het parcours van Drieboomkesberg (het Molenbos) niet al te goed te leggen met onze dikke banden, laten we dat even voor wat het is en kiezen een inrit later. We stuiten even verder op een afsluiting en wijken dan even links af om vervolgens toch aan de Trappisten van Westmalle te komen. Het is dan al duidelijk dat we richting Halle aan het rijden zijn. Onze voorzitter kennende, gaan we zeker enkele rondjes rond het schone gemeentehuis maken (woorden van Kris K). Jan A neemt hier het commando over en laat ons enkele ongeziene plaatsjes zien in het park van Halle. We mogen hierbij zijn aandacht voor het betere MTB-werk loven.

Genoeg geleuterd (we lassen een plaspauze in) en trappen onze bike terug op gang voor de volgende singletracks. Op de GPS-track is mooi te zien hoe we elk paadje daar wel hebben benut (met dank aan Google Earth). Kris weet een voor mij onbekend bos te bereiken, het Drijhoekbos. Het is hier schoon, maar spijtig dat de houthakkers van tegenwoordig niet graag opruimen. Niets aan te doen, al maakt Jan T hier zich een beetje druk in het getaffel en de janetterij van anderen. Hij is echter niet met zijn "wonderfietske met brains" en dat zal hem later nog wel duidelijk worden gemaakt.

Zoals ergens in het begin aangehaald, zou het funparkske vandaag nog eens sneuvelen. De heer K beantwoordt onze eisen dan ook met een mooi verbindingsstukje. 'PLAT', wordt er dan plots geroepen. In het eerste gedeelte van de groep wordt druk gespeculeerd over wie er is lekgereden. Mij zou het niets verwonderen dat het een janettenfiets betreft, Jan A deelt mijn mening niet direct. Wanneer iets later het tweede gedeelte komt aansluiten vernemen we dat JVDB zijn mountainbike snel mag gaan komen. Geen lekke band, maar een remblokske dat voorbij zijne velg was geschoten.

Het funparkske dan... We zijn vorig jaar verwend geweest. Het lag hier telkens mooi droog als we er kwamen. De eerste pogingen om de moeilijkste klim terplaatse te bedwingen lopen dan ook af op een sisser. Het is echter Lefty Bart die als eerste de klim volledig oprijdt. Mil D kan een stuk of 3 pogingen later evenaren. We kijken dan toch nog uit naar de sterkste mannen van de ploeg, Tom T, Hugo K en Jan T (vandaag zonder al te veel 'brains'). Deze schieten vandaag zwaar tekort al noteren we nog wel een knappe poging van Tom.

Dat was dan eigenlijk de rit van vandaag. We hebben kou, zijn natgeregend en we hebben zelfs de indruk dat Kris K het niet zo heel erg vindt om huiswaarts te keren. Deze laatste wasmet een kort broekske komen opdagen (niet zo slim als je dan al met een zwakke knie zit) en had niet veel overschot.

We komen enkel nog wat dolomiet tegen en kiezen resoluut voor een wegtrainingske langs de vaart om af te ronden. Geen spurt want dat is op het jaagpad iets te gevaarlijk. Toch was het weer knap om onze voorzitter er bij te hebben. Zijn ongekende kennis om elk plaatsje dat hij wil bereiken, naadloos aan elkaar te rijgen... Het is niet iedereen gegeven. We noteren alvast de opmerkelijke afwezigheid van Wim E (zijn come-back gaat nu natuurlijk nog historischer worden) en Stan F (veel beterschap met de ribben - waardoor hij er toch weer in slaagt om het verslag te bereiken zonder mee te rijden).