dinsdag 21 juli 2009

Salphen

Bouwverlof, donkere wolken en om half acht regen. Vele bikers hebben niet meer nodig om niet te komen. Wat je ziet is de harde kern. Zelfs Mil D geeft verstek, dat wil al iets zeggen. Gwen V komt hierdoor de top 3 binnen!

Het is tevens nen feestdag, maar dat kennen ze niet bij de Brachtse Bikers (ze zouden beter, op den duatlon van Loenhout was er toch teveel Trappist). De enigste feestdag die ze kennen is die van de heilige Cannondale. Deze feestdag wordt immers elke dag dat er gemountainbiked wordt, gevierd! Amen.

Via de Vaartkant rijden we voorbij de Janssens (naart schijnt hebben ze daar harde beton...) richting Sint-Jozef. In Sint-Jozef geraken we vandaag niet, want we nemen al snel de richting van de Kraaienhorst aan. Intussen begint het goed door te regenen en dit blijft zo tot we helemaal in Salphen zijn.

Voor we echt helemaal in Salphen zijn, krijgen we nog eerst af te rekenen met de paadjes rondom het kasteel van Oostmalle. Het toerke is bezaaid met karresporen en bospaadjes, maar op zich nog niet zo slecht, als het niet zou regenen tenminste.

Kris K probeert een eerste keer wat uit, maar moet toch vroegtijdig beslissen om terug te keren. Het op zijn plan goed berijdbare paadje mondt uit in een weide. We zijn nu niet schuw van een stukske veld (en nemen de shit er meestal bij), maar nu moeten we eerst nog heel wat struiken en een beekje overklauteren. Linksomkeer en wat anders testen.

Op het vliegveld van Oostmalle, hetgeen we na de nodige portie kunst en cultuur bereiken, kunnen enkelen het niet laten om wat zot te doen. We dalken wat rond, totdat we aan de passage komen waarvan de tochtuitstippelaar verzocht om het uit het verslag te laten. Gehoorzaam als we zijn, doen we dit: Schrap schrap schrap!

Het begint al donkerder te worden (we naderen ook eind juli) en een (honger)klopke van Gwen V (je weet driemaal een vermelding betekent niet veel goeds, ze zit aan twee) doen ons besluiten om over de baan terug te keren. Kris K (gij moet ook oppassen) geeft het tempo aan tot in Oostmalle en dan komt de sterke Tom T naast me rijden. Allé, naast mij, telkens met een half wiel voorsprong, want op gelijke hoogte wou hij steeds versnellen.

We spurten niet onderweg, maar het is Ben V die voor Tom T en Bart A de Kroon bereikt. Weinig volk, snel rijden, regen en modder = meestal weinig spielerei!