dinsdag 24 augustus 2010

ROMMERSHEIDE

Enige opschudding toen om 19u30 er nog steeds geen Kustermans aan de Kroon aanwezig was. Kristof VL en Bart A wisten echter te melden dat de Kris niet ging komen. Tijdens een bestuursvergadering, net ervoor, wist deze laatste te melden dat zijn trainingsritje in Houffalize niet zo'n goed idee was geweest. Pijnlijke knie en bijgevolg wordt zijn mogelijke derde plaats een stuk minder realistisch.

Bart A zou onze tochtuitstippelaar worden en had een toerke rondom en doorheen het Klein Schietveld gepland. Via de Hoekstraat werd iedereen opgewarmd voor enkele snelle kilometers. Niet iedereen vond die snelle kilometers een goed idee, want we moesten een hele tijd wachten vooraleer iedereen was aangesloten. Om geen verdere problemen te hebben, werden er op de gekende asfaltstrook geen bommekes gegooid.

Aan het Paviljoentje wordt de groep opgeschrikt door een valpartij. Ongelukkige van het verhaal is de Stakke (ook wel gekend als Stan F). Hij blijft een lange tijd op de grond liggen en is daar blijkbaar stevig door elkaar geklutst. Naderhand komt hij toch recht en grijpt naar zijn schouder. Ziekenhuisonderzoek wees even later uit dat zijn schoudergewricht open staat. Het zal wel niet zo erg zijn, want hij ligt al met zijn tamme kl$ten in de Italiaanse zon. Frank L zou zijn meegesleurd in de val, maar heeft er geen kleurscheuren aan over gehouden.

We besluiten Stan naar hem thuis te begeleiden, want je weet maar nooit wat er kan gebeuren. Het is intussen al een stuk later en het is vroeg donker dezer dagen. De Rommersheide lijken een goed en snel idee. Mil D loodst ons doorheen de Overbroekse straten naar brug n°1 van hun SSS. De echten nemen de SSS-afdaling, de watjes, draaien net ervoor naar beneden en pussies pakken echt de gemakkelijkste afdaling. Het is uitkijken naar Jurgen VDB, maar deze laatste heeft blijkbaar geoefend op afdalingen...

In de Rommersheide gebeurt er niet direct iets speciaals, maar aan de nabij liggende brug scherpen we onze klim- en downhillcapaciteiten nog wat aan. Het idee om via de aardenwal naar het wegrestaurant te rijden wordt positief onthaald, echter door Jan T als onmogelijk beschouwd. Ze hebben hier namelijk een rasterafsluiting geplaatst en ook de mensen die er wonen zijn vervelende eigenaars. Spijtig, maar dan proberen we toch gewoon het volgende bospad.

Op weg er naartoe, weet Mil nog een 'shortcut'. Even links en rechts en ja hoor, het bos komt in zicht. Wat Mil echter niet zag (en wij ook niet), was dat enkele draden de toegang tot het bos versperde. Mil er los door en gelukkig niets aan de hand. De draad zat los genoeg om zijn Scott niet te beschadigen.

We steken de Schotensteenweg over en we kunnen nog net een botsing met een wielrenster vermijden, een miscommunicatie zeg maar. Frank L heeft intussen de taak van tochtenmaker op zich genomen en probeert ons door de droogste stukjes te loodsen. We laten weinig paadje ongemoeid, maar merken dat het al aardig donker begint te worden in het loofbos.

Dan maar de Tilburgbaan op (na een ommetje in de Merel) om te sprinten. Tom T is weer onverslaanbaar en Kristof VL en Stijn B kunnen enkel maar toekijken naar deze supermatie.